demonstrem
Discretiva
|
demonstrem dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]dēmōnstrem
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dēmōnstrem | prima singularis | praesens | activa | coniunctivus | dēmōnstrō (dēmōnstrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /deːˈmoːnstrem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trem — morphologica: de-monstr-em
demonstrem
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| demonstrem | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | demonstrar |
| demonstrem | tertia pluralis | praesens | activa | imperativus | demonstrar |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [dɨˈmõʃtɾɜ̃̃ĩ] (Lusitane) - Syllabificatio phonetica: de·mons·trem — morphologica: de-monstr-em