demonstravimus

E Victionario

Discretiva

demonstravimus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dēmōnstrāvimus prima pluralis perfectum activa indicativus dēmōnstrō (dēmōnstrāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /deːmoːnsˈtraːwimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·vi·mus — morphologica: de-monstrav-imus

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Sed pleraque ex vulneribus oculis subiecta sunt; quorundam ipsae sedes indices sunt, quas alio loco demonstravimus, cum positus interiorum partium ostendimus. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • medici liquida raro utuntur et in ovo fere, <e> larice propter tussim ulceraque viscerum – nec pinea magnopere in usu –, ceteris non nisi coctis. et coquendi genera satis demonstravimus. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, XXVI. [[7] ] — demonstravimus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: demonstravimus.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 22, [33] — demonstravimus