traduco

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːˈduːkoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dū·cō — morphologica: tra-duc-o

Formae aliae

• trānsdūcō

Notatio

← Latine: trāns + dūcō (dūcere)

Verbum transitivum

trādūc|ō, -ere, trādūxī, trāductum

1. √ De loco in locum ducere, per locum aliquem ducere.
2. (Translate) ab uno in alium sensum transferre, et ab una in aliam linguam transferre.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
trādūc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	trādūcō	trādūcam		trādūcēbam	trādūcerem	trādūcam
II. sing.	trādūcis	trādūcās	trādūc!	trādūcēbās	trādūcerēs	trādūcēs	trādūcitō!
III. sing.	trādūcit	trādūcat		trādūcēbat	trādūceret	trādūcet	trādūcitō!
I. plur.	trādūcimus	trādūcāmus		trādūcēbāmus	trādūcerēmus	trādūcēmus
II. plur.	trādūcitis	trādūcātis	trādūcite!	trādūcēbātis	trādūcerētis	trādūcētis	trādūcitōte!
III. plur.	trādūcunt	trādūcant		trādūcēbant	trādūcerent	trādūcent	trādūcuntō!
Thema	Vox passiva
trādūc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	trādūcor	trādūcar		trādūcēbar	trādūcerer	trādūcar
II. sing.	trādūceris	trādūcāris	trādūcere!	trādūcēbāris	trādūcerēris	trādūcēris	trādūcitor!
III. sing.	trādūcitur	trādūcātur		trādūcēbātur	trādūcerētur	trādūcētur	trādūcitor!
I. plur.	trādūcimur	trādūcāmur		trādūcēbāmur	trādūcerēmur	trādūcēmur
II. plur.	trādūciminī	trādūcāminī	trādūciminī!	trādūcēbāminī	trādūcerēminī	trādūcēminī	—
III. plur.	trādūcuntur	trādūcantur		trādūcēbantur	trādūcerentur	trādūcentur	trādūcuntor!

Thema	Vox activa
trādūx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	trādūxī	trādūxerim	trādūxeram	trādūxissem	trādūxerō
II. sing.	trādūxistī	trādūxeris	trādūxerās	trādūxissēs	trādūxeris
III. sing.	trādūxit	trādūxerit	trādūxerat	trādūxisset	trādūxerit
I. plur.	trādūximus	trādūxerimus	trādūxerāmus	trādūxissēmus	trādūxerimus
II. plur.	trādūxistis	trādūxeritis	trādūxerātis	trādūxissētis	trādūxeritis
III. plur.	trādūxērunt	trādūxerint	trādūxerant	trādūxissent	trādūxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	trādūcere	trādūxisse	trāductūrum, -am, -um esse	trādūcēns		trāductūrus, -a, -um­
Vox passiva	trādūcī	trāductum, -am, -um esse	trāductum īrī		trāductus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
trādūcendī		trādūcendus, -a, -um			trāductum	trāductū

Dictiones collatae

• dūcō, dūcere, ductiō

Synonyma

1. trānsvehō, trānsvehere; trānsferō, trānsferre

Composita

• abdūcō, abdūcere, abductiō
• addūcō, addūcere, adductiō
• cirumdūcō, circumdūcere, circumductiō
• condūcō, condūcere, conductiō
• dēdūcō, dēdūcere, dēductiō
• dīdūcō, dīdūcere, dīductiō
• ēdūcō, ēdūcere, ēductiō
• indūcō, indūcere, inductiō
• intrōdūcō, intrōdūcere, introductiō
• obdūcō, obdūcere, obductiō
• perdūcō, perdūcere, perductiō
• praedūcō, praedūcere
• prōdūcō, prōdūcere, prōductiō
• redūcō, redūcere, reductiō
• sēdūcō, sēdūcere, sēductiō
• subdūcō, subdūcere, subductiō
• subterdūcō, subterdūcere
• superdūcō, superdūcere, superductiō

Dictiones derivatae

• trāductīcius
• trāductiō
• trāductīvus
• trāductor
• trāductus, trāductē
• trāductus, trāductūs
• trādux

Translationes

De loco in locum ducere

• Anglice: carry over (en), transfer (en), transport (en)

• Germanice: hinüberführen (de), übersetzen (de), hinführen (de), hinbringen (de), versetzen (de)
• Italice: trasferire (it), trasportare (it)

Ab una in aliam linguam transferre

• Anglice: translate (en)
• Esperantice: traduki (eo)

• Germanice: übersetzen (de), übertragen (de)

Discretiva

traduco dictio est in variis linguis:

Formae affines

Italice

traduco

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
traduco	prima singularis	praesens	activa	indicativus	tradurre

Appellatio pronuntiatusque

API: /traˈduko/

Syllabificatio phonetica: tra·du·co — morphologica: traduc-o