produco

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /proːˈduːkoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·dū·cō — morphologica: pro-duc-o

Notatio[+/-]

Latine: prō + dūcō

Verbum transitivum[+/-]

prōdūc|ō, -ere, prōdūxī, prōductum

  1. √ Coram, ante, extra ducere.
  2. In longum ducere, longum facere.
  3. (Translate) edere, proferre.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
prōdūc- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. prōdūcō prōdūcam   prōdūcēbam prōdūcerem prōdūcam  
II. sing. prōdūcis prōdūcās prōdūc! prōdūcēbās prōdūcerēs prōdūcēs prōdūcitō!
III. sing. prōdūcit prōdūcat   prōdūcēbat prōdūceret prōdūcet prōdūcitō!
I. plur. prōdūcimus prōdūcāmus   prōdūcēbāmus prōdūcerēmus prōdūcēmus  
II. plur. prōdūcitis prōdūcātis prōdūcite! prōdūcēbātis prōdūcerētis prōdūcētis prōdūcitōte!
III. plur. prōdūcunt prōdūcant   prōdūcēbant prōdūcerent prōdūcent prōdūcuntō!
Thema Vox passiva
prōdūc- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. prōdūcor prōdūcar   prōdūcēbar prōdūcerer prōdūcar  
II. sing. prōdūceris prōdūcāris prōdūcere! prōdūcēbāris prōdūcerēris prōdūcēris prōdūcitor!
III. sing. prōdūcitur prōdūcātur   prōdūcēbātur prōdūcerētur prōdūcētur prōdūcitor!
I. plur. prōdūcimur prōdūcāmur   prōdūcēbāmur prōdūcerēmur prōdūcēmur  
II. plur. prōdūciminī prōdūcāminī prōdūciminī! prōdūcēbāminī prōdūcerēminī prōdūcēminī
III. plur. prōdūcuntur prōdūcantur   prōdūcēbantur prōdūcerentur prōdūcentur prōdūcuntor!
Thema Vox activa
prōdūx- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. prōdūxī prōdūxerim prōdūxeram prōdūxissem prōdūxerō
II. sing. prōdūxistī prōdūxeris prōdūxerās prōdūxissēs prōdūxeris
III. sing. prōdūxit prōdūxerit prōdūxerat prōdūxisset prōdūxerit
I. plur. prōdūximus prōdūxerimus prōdūxerāmus prōdūxissēmus prōdūxerimus
II. plur. prōdūxistis prōdūxeritis prōdūxerātis prōdūxissētis prōdūxeritis
III. plur. prōdūxērunt prōdūxerint prōdūxerant prōdūxissent prōdūxerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
prōdūcere prōdūxisse prōductūrum,
-am, -um esse
prōdūcēns   prōductūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
prōdūcī prōductum,
-am, -um esse
prōductum īrī   prōductus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
prōdūcendī prōdūcendus, -a, -um prōductum prōductū

Dictiones collatae[+/-]

Composita

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]