Jump to content

colligo

E Victionario

Latine

[+/-]

colligō (colligere)

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kolˈli.goː/(classice)
Syllabificatio phonetica: col·li·gō — morphologica: col-lig-o

Notatio1

[+/-]
← Latine: con- + legō

Verbum transitivum

[+/-]

collig|ō, -ĕre, collēgī, collēctum [1][2]

  1. (De rebus) in unum redigere (quae cum passim dispersae sint, in unum locum rediguntur).
  2. (De personis) homines cogere (plures in unum coguntur et congregantur ad convivium).

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
collig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. colligō colligam   colligēbam colligerem colligam  
II. sing. colligis colligās collige! colligēbās colligerēs colligēs colligitō!
III. sing. colligit colligat   colligēbat colligeret colliget colligitō!
I. plur. colligimus colligāmus   colligēbāmus colligerēmus colligēmus  
II. plur. colligitis colligātis colligite! colligēbātis colligerētis colligētis colligitōte!
III. plur. colligunt colligant   colligēbant colligerent colligent colliguntō!
Thema Vox passiva
collig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. colligor colligar   colligēbar colligerer colligar  
II. sing. colligeris colligāris colligere! colligēbāris colligerēris colligēris colligitor!
III. sing. colligitur colligātur   colligēbātur colligerētur colligētur colligitor!
I. plur. colligimur colligāmur   colligēbāmur colligerēmur colligēmur  
II. plur. colligiminī colligāminī colligiminī! colligēbāminī colligerēminī colligēminī —
III. plur. colliguntur colligantur   colligēbantur colligerentur colligentur colliguntor!
Thema Vox activa
collēg- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. collēgī collēgerim collēgeram collēgissem collēgerō
II. sing. collēgistī collēgeris collēgerās collēgissēs collēgeris
III. sing. collēgit collēgerit collēgerat collēgisset collēgerit
I. plur. collēgimus collēgerimus collēgerāmus collēgissēmus collēgerimus
II. plur. collēgistis collēgeritis collēgerātis collēgissētis collēgeritis
III. plur. collēgērunt collēgerint collēgerant collēgissent collēgerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		colligere collēgisse collēctūrum,
-am, -um esse 		colligēns   collēctūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		colligī collēctum,
-am, -um esse 		collēctum īrī   collēctus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
colligendī colligendus, -a, -um collēctum collēctū

Dictiones collatae

[+/-]
Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
In unum redigeredilatare ▼
In unum redigerecollabi ▲
Homines cogeredilatare ▼
Homines cogerecollabi ▲

colligō (colligāre)

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kolˈli.goː/(classice)
Syllabificatio phonetica: col·li·gō — morphologica: col-lig-o

Notatio2

[+/-]
← Latine: con- + ligō (ligāre)

Verbum transitivum

[+/-]

collig|ō, -āre, -āvī, -ātum [3][4]

  1. Simul ligare, constringere, connectare.
  2. (Translatē) congregare, unire, coniungere.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
collig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. colligō colligem   colligābam colligārem colligābō  
II. sing. colligās colligēs colligā! colligābās colligārēs colligābis colligātō!
III. sing. colligat colliget   colligābat colligāret colligābit colligātō!
I. plur. colligāmus colligēmus   colligābāmus colligārēmus colligābimus  
II. plur. colligātis colligētis colligāte! colligābātis colligārētis colligābitis colligātōte!
III. plur. colligant colligent   colligābant colligārent colligābunt colligantō!
Thema Vox passiva
collig- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. colligor colliger   colligābar colligārer colligābor  
II. sing. colligāris colligēris colligāre! colligābāris colligārēris colligāberis colligātor!
III. sing. colligātur colligētur   colligābātur colligārētur colligābitur colligātor!
I. plur. colligāmur colligēmur   colligābāmur colligārēmur colligābimur  
II. plur. colligāminī colligēminī colligāminī! colligābāminī colligārēminī colligābiminī —
III. plur. colligantur colligentur   colligābantur colligārentur colligābuntur colligantor!
Thema Vox activa
colligāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. colligāvī colligāverim colligāveram colligāvissem colligāverō
II. sing. colligāvistī colligāveris colligāverās colligāvissēs colligāveris
III. sing. colligāvit colligāverit colligāverat colligāvisset colligāverit
I. plur. colligāvimus colligāverimus colligāverāmus colligāvissēmus colligāverimus
II. plur. colligāvistis colligāveritis colligāverātis colligāvissētis colligāveritis
III. plur. colligāvērunt colligāverint colligāverant colligāvissent colligāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		colligāre colligāvisse colligātūrum,
-am, -um esse 		colligāns   colligātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		colligārī colligātum,
-am, -um esse 		colligātum īrī   colligātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
colligandī colligandus, -a, -um colligātum colligātū

Dictiones collatae

[+/-]
Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Simul ligaredilatare ▼
Simul ligarecollabi ▲
Congregaredilatare ▼
Congregarecollabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43		Lucius Annaeus Seneca
-3…+65		 Petronius Arbiter
ca. 14-66		Plinius minor
61-113		 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128 		Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

  • Sed quid ego istius in eius modi rebus mediocris iniurias colligo, quae tantum modo in furtis istius et damnis eorum a quibus auferebat versatae* esse videantur? Accipite, si vultis, iudices, rem eius modi ut amentiam singularem et furorem iam, non cupiditatem eius perspicere possitis. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [5][6]

class.  (41 p.C.n.)

  • Quid hac adulatione profecit? Ne ad reliquias invitaretur. Non veto patrem damnare regis sui factum, non veto quaerere dignam tam truci portento poenam, sed hoc interim colligo, posse etiam ex ingentibus malis nascentem iram abscondi et ad verba contraria sibi cogi. —De ira libri III Senecae [7]

saec. I.

  • Vides me: nec auguria novi nec mathematicorum caelum curare soleo, ex vultibus tamen hominum mores colligo, et cum spatiantem vidi, quid cogitet scio. Sive ergo nobis vendis quod peto, mercator paratus est, sive quod humanius est, commodas, effice ut beneficium debeamus. —Satyricon T. Petronii Arbitri [8][6]

saec. I.

  • Ipse cum maxime vindemias graciles quidem, uberiores tamen quam exspectaveram colligo, si colligere est non numquam decerpere uvam, torculum invisere, gustare de lacu mustum, obrepere urbanis, qui nunc rusticis praesunt meque notariis et lectoribus reliquerunt. —Epistulae Plini minoris [9][6]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • interea Megalesiacae spectacula mappae
Idaeum sollemne colunt, similisque triumpho
praeda caballorum praetor sedet ac, mihi pace
inmensae nimiaeque licet si dicere plebis,
totam hodie Romam circus capit, et fragor aurem
percutit, eventum viridis quo colligo panni. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [10][6]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1343 p.C.n.)

  • Audio tamen Ciceronem ex adverso divinationis hoc genus, quamvis paulo reverentius quam cetera, refellentem tamen, quatenus quidem ex verbis eius colligo. —Rerum memorandarum libri Petrarcae [11]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 685 — “COLLĬGO vel conligo, ligis, lēgi, lectum, lĭgere, a. 3. (cum et lego)”
  2. ↑ 2.0 2.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. col-ligo, lēgī, lēctum, ere (con u. legere) (tom. 1, p. 1266)
  3. ↑ 3.0 3.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 685 — “COLLĬGO vel conligo, as, āvi, ātum, are, a. 1. (cum et ligare)”
  4. ↑ 4.0 4.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. col-ligo, āvī, ātum, āre (con u. ligo, āre) (tom. 1, p. 1266)
  5. ↑ 5.0 5.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber quartus. 17 [38] — colligo
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Vicicitatio: colligo.
  7. ↑ Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. 15, versus 2 — colligo
  8. ↑ 8.0 8.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXXVI. — colligo
  9. ↑ 9.0 9.1 Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus, Epistula 20, [2] — colligo
  10. ↑ 10.0 10.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XI, versus 198 — colligo
  11. ↑ Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber IV. 30: De Sibillis [17] — colligo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=colligo&oldid=217538"