Jump to content

colligeret

E Victionario

Discretiva

colligeret dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
colligeret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus colligō (colligere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kolˈligeret/(classice)
Syllabificatio phonetica: col·li·ge·ret — morphologica: col-lig-eret

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quae res tantum pavoris iniecit fessis iam cum primis pugnando, ut et oppidani moenia repentina fuga desererent, et Punicum praesidium metu ne prodita urbs esset relictis stationibus in unum se colligeret. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXVIII, caput 3, [8] — colligeret
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: colligeret.