colligas

E Victionario

Discretiva

colligas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
colligās secunda singularis praesens activa indicativus colligō (colligāre)
colligās secunda singularis praesens activa coniunctivus colligō (colligere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈkol.ligaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: col·li·gās — morphologica: col-lig-as

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus 23-79 Isidorus Hispalensis
560-636
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

  • Nullam tibi obicio fortunam, nihil est quod ceterorum res minus commode gestas proferas, nihil est quod multorum naufragia fortunae colligas. Ego navis inanis fuisse dico, remiges nautasque dimissos, reliquos stirpibus vixisse palmarum; praefuisse classi populi Romani Siculum, perpetuo sociis atque amicis Syracusanum; te illo tempore ipso superioribusque diebus omnibus in litore cum mulierculis perpotasse dico; harum rerum omnium auctores testisque produco. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]

class.

  • Hoc falsum esse vel ex eo colligas licet quod tunc minime ventus est, cum aer nubilo gravis est: atqui tunc plurima corpora se in angustum contulerunt, et inde est spissarum nubium gravitas. —Naturales quaestiones Senecae [3][2]

saec. I.

  • alii acervorum fermento gigni existimavere. proxima aetas medicorum aphronitrum tradidit in Asia colligi in speluncis molibus destillans — specus eos colligas vocant —, dein siccari sole. optimum putatur Lydium; probatio, ut sit minime ponderosum et maxime friabile, colore paene purpureo. hoc in pastillis adfertur, Aegyptum in vasis picatis, ne liquescat; vasa quoque ea sole inarescentia perficiuntur. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Argitis Graecula vitis, generis albi, fertilis, vastam materiam et brevem et latum folium mittens, cuius fructum nisi primo tempore colligas, aut ad terram decidit aut humore putrescit. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Ut colligas quota sit totius quaecumque pars in recta ostensa linea, quae tota ponitur sexaginta vel duodecim partium? Pro immediato principio, unde operationis subsequentis demonstratio colligitur, est notandum ita se habere quamlibet partis primae partem ad totam partem primam, sicut prima pars ad totum; item sic quamlibet secundae partis partem (quae est tertia) ad totam secundam partem, sicut tota secunda pars se habet ad primam et prima ad totum. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber quintus. 50 [131] — colligas
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: colligas.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 5. 3, versus 1 — colligas
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 31, cap. 46, [113] — colligas
  5. 5.0 5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVII. Caput V. [23] — colligas
  6. 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura (Universitas Turicensis): Liber : De inventione minimi. Cap. VII.  — colligas