fascino

E Victionario
Jump to navigation Jump to search

Latine[+/-]

fascinō[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈfaskinoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nō — morphologica: fascin-o

Notatio[+/-]

← Graeca Antiqua: βασκαίνω

Verbum transitivum[+/-]

fascin|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. √ Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui nocere.[1]
  2. (Latinitas medii aevi) voluptifico aspectu, aut alio quovis beneficio aliquem sollicitare.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
fascin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fascinō fascinem   fascinābam fascinārem fascinābō  
II. sing. fascinās fascinēs fascinā! fascinābās fascinārēs fascinābis fascinātō!
III. sing. fascinat fascinet   fascinābat fascināret fascinābit fascinātō!
I. plur. fascināmus fascinēmus   fascinābāmus fascinārēmus fascinābimus  
II. plur. fascinātis fascinētis fascināte! fascinābātis fascinārētis fascinābitis fascinātōte!
III. plur. fascinant fascinent   fascinābant fascinārent fascinābunt fascinantō!
Thema Vox passiva
fascin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fascinor fasciner   fascinābar fascinārer fascinābor  
II. sing. fascināris fascinēris fascināre! fascinābāris fascinārēris fascināberis fascinātor!
III. sing. fascinātur fascinētur   fascinābātur fascinārētur fascinābitur fascinātor!
I. plur. fascināmur fascinēmur   fascinābāmur fascinārēmur fascinābimur  
II. plur. fascināminī fascinēminī fascināminī! fascinābāminī fascinārēminī fascinābiminī —
III. plur. fascinantur fascinentur   fascinābantur fascinārentur fascinābuntur fascinantor!
Thema Vox activa
fascināv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. fascināvī fascināverim fascināveram fascināvissem fascināverō
II. sing. fascināvistī fascināveris fascināverās fascināvissēs fascināveris
III. sing. fascināvit fascināverit fascināverat fascināvisset fascināverit
I. plur. fascināvimus fascināverimus fascināverāmus fascināvissēmus fascināverimus
II. plur. fascināvistis fascināveritis fascināverātis fascināvissētis fascināveritis
III. plur. fascināvērunt fascināverint fascināverant fascināvissent fascināverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		fascināre fascināvisse fascinātūrum,
-am, -um esse 		fascināns   fascinātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		fascinārī fascinātum,
-am, -um esse 		fascinātum īrī   fascinātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
fascinandī fascinandus, -a, -um fascinātum fascinātū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. effascinō, effascināre

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui noceredilatare ▼
Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui nocerecollabi ▲
Voluptifico aspectu aliquem sollicitaredilatare ▼
Voluptifico aspectu aliquem sollicitarecollabi ▲

Discretiva

fascino dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Hispanice[+/-]

fascino[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascino prima singularis praesens activa indicativus fascinar
Appellatio[+/-]
API: [ˈfas.θino]
Syllabificatio phonetica: fa·sci·no — morphologica: fascin-o

Italice[+/-]

fascino[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascino prima singularis praesens activa indicativus fascinare
Appellatio[+/-]
API: /ˈfaʃ.ʃino/
Syllabificatio phonetica: fa·sci·no — morphologica: fascin-o

Lusitane[+/-]

fascino[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascino prima singularis praesens activa indicativus fascinar
Appellatio[+/-]
API: [ˈfaʃ.sinu](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·no — morphologica: fascin-o

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 431 — “FASCĬNO, as, āvi, ātum, are, a. 1. ammaliare, βασκαίνω.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 1053 — “fascĭno, āre, v. a. [βασκαίνω]”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — fascino, āvī, ātum, āre, (βασκαίνω; vgl. fascinum) (tom. 1, p. 2692)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — fascinare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — fascino
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=fascino&oldid=211348"