Jump to content

fascinatur

E Victionario

Discretiva

fascinatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascinātur tertia singularis praesens passiva indicativus fascinō (fascināre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /faskiˈnaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tur — morphologica: fascin-atur

Usus

[+/-]
  • Neque enim vere sunt amici, qui inter se dubitant; nam amicabilis fascinatur identitas, ubi lividatur alterutra securitas. —Historia Hierosolymitana Baldrici Dolensis. (1046-1130)