fascinatis
Discretiva
|
fascinatis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]fascinātis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| fascinātis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | fascinō (fascināre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /faskiˈnaːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tis — morphologica: fascin-atis
fascinātīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| fascinātīs | casus dativus pluralis | participii fascinātus |
| fascinātīs | casus ablativus pluralis | participii fascinātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /faskiˈnaːtiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·tīs — morphologica: fascinat-is
Usus
[+/-]- postremo quod in academia innumeris scholis ac collegiis etiam abundanti superfluant, novas superstitiones invehant, et fascinatis plebis ingeniis edicta pacificatoria et quietem publicam iam nunc violent, et porro maiore mole conturbaturi sint. —Historiae Sui Temporis Iacobi Augusti Thuani. (Liber XXXVI. 1560-1572)
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae usum dictionum indicantes
- Paginae usum dictionum Latinarum indicantes