Jump to content

fascinaret

E Victionario

Discretiva

fascinaret dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
fascināret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus fascinō (fascināre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /faskiˈnaːret/(classice)
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nā·ret — morphologica: fascin-aret
Usus
[+/-]
  • Qui videlicet inter cetera inimiciciarum dampna timens etiam, ne venationibus deditam canum suorum sagacitatem hostile prestigium fascinaret, petiit iam dicto presbitero, ut situlam aqua plenam per exorcismum sanctificaret sibique deferret, quia suis quibusdam usibus satis necessariam iudicaret. —Liber gratissimus Petri Damiani