aedifico

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ae̯ˈdifikoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cō — morphologica: aedi-fic-o

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

Latine: aedēs + faciō

Verbum transitivum[+/-]

aedĭfĭc|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Aedem seu habitationem facere, aut aliam quamvis e muro extructionem. [1]

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
aedific- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aedificō aedificem   aedificābam aedificārem aedificābō  
II. sing. aedificās aedificēs aedificā! aedificābās aedificārēs aedificābis aedificātō!
III. sing. aedificat aedificet   aedificābat aedificāret aedificābit aedificātō!
I. plur. aedificāmus aedificēmus   aedificābāmus aedificārēmus aedificābimus  
II. plur. aedificātis aedificētis aedificāte! aedificābātis aedificārētis aedificābitis aedificātōte!
III. plur. aedificant aedificent   aedificābant aedificārent aedificābunt aedificantō!
Thema Vox passiva
aedific- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. aedificor aedificer   aedificābar aedificārer aedificābor  
II. sing. aedificāris aedificēris aedificāre! aedificābāris aedificārēris aedificāberis aedificātor!
III. sing. aedificātur aedificētur   aedificābātur aedificārētur aedificābitur aedificātor!
I. plur. aedificāmur aedificēmur   aedificābāmur aedificārēmur aedificābimur  
II. plur. aedificāminī aedificēminī aedificāminī! aedificābāminī aedificārēminī aedificābiminī
III. plur. aedificantur aedificentur   aedificābantur aedificārentur aedificābuntur aedificantor!
Thema Vox activa
aedificāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. aedificāvī aedificāverim aedificāveram aedificāvissem aedificāverō
II. sing. aedificāvistī aedificāveris aedificāverās aedificāvissēs aedificāveris
III. sing. aedificāvit aedificāverit aedificāverat aedificāvisset aedificāverit
I. plur. aedificāvimus aedificāverimus aedificāverāmus aedificāvissēmus aedificāverimus
II. plur. aedificāvistis aedificāveritis aedificāverātis aedificāvissētis aedificāveritis
III. plur. aedificāvērunt aedificāverint aedificāverant aedificāvissent aedificāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
aedificāre aedificāvisse aedificātūrum,
-am, -um esse
aedificāns   aedificātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
aedificārī aedificātum,
-am, -um esse
aedificātum īrī   aedificātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
aedificandī aedificandus, -a, -um aedificātum aedificātū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. condō, condere

Antonyma · contraria

  1. dēstruō, dēstruere; dīruō, dīruere

Dictiones derivatae[+/-]

Progenies[+/-]

Translationes[+/-]

Aedem seu habitationem faceredilatare ▼
Aedem seu habitationem facerecollabi ▲

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 114 — “ÆDĬFĬCO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”