aedificatur

E Victionario

Discretiva

aedificatur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificātur tertia singularis praesens passiva indicativus aedificō (aedificāre)

Appellatio[+/-]

API: /ae̯difiˈkaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·tur — morphologica: aedi-fic-atur

Loci[+/-]

Titus Livius -58/+17 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Ingenti incremento rebus auctis cum in tanta multitudine hominum, discrimine recte an perperam facti confuso, facinora clandestina fierent, carcer ad terrorem increscentis audaciae media urbe inminens foro aedificatur. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Latinitas mediaevalis[+/-]

saec. XII.

  • Cum enim per vires animae, voluptas carnis in mente hominis dirumpitur, mox suspiria ad coelestem patriam in eo texuntur, quemadmodum per apem favus cum melle in vase ipsius aedificatur, ubi etiam nova et vetera eiusdem hominis opera simul admista, cum vera humilitate regantur, ne per calorem superbiae combusta arescant. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber I, caput 33, [8] — aedificatur
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: aedificatur.
  3. 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima. Visio quarta, XXXVI.  — aedificatur