aedificabat
Appearance
Discretiva
aedificabat dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
aedificābat | tertia singularis | imperfectum | activa | indicativus | aedificō (aedificāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ae̯difiˈkaːbat/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·bat — morphologica: aedi-fic-abat
Loci
[+/-]Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Regnum eum adfectare fama ferebat, quia nec collegam subrogaverat in locum Bruti et aedificabat in summa Velia: ibi alto atque munito loco arcem inexpugnabilem fieri. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber II, caput 7, [6] — aedificabat
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificabat.