condo
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈkondoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dō — morphologica: cond-o
Verbum transitivum
[+/-]cond|ō, -ere, condidī, conditum [1]
- Plura coacervando facere, aedificare, instituere. [2]
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
condid- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | condidī | condiderim | condideram | condidissem | condiderō |
II. sing. | condidistī | condideris | condiderās | condidissēs | condideris |
III. sing. | condidit | condiderit | condiderat | condidisset | condiderit |
I. plur. | condidimus | condiderimus | condiderāmus | condidissēmus | condiderimus |
II. plur. | condidistis | condideritis | condiderātis | condidissētis | condideritis |
III. plur. | condidērunt | condiderint | condiderant | condidissent | condiderint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
condere | condidisse | conditūrum, -am, -um esse |
condēns | conditūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
condī | conditum, -am, -um esse |
conditum īrī | conditus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
condendī | condendus, -a, -um | conditum | conditū |
Usus
[+/-]- ab urbe condita
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
Dictiones derivatae
[+/-]Composita
Translationes
[+/-]Plura coacervando facere, aedificare, instituere
Discretiva
condo dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
[+/-]Formae affines
[+/-]Fontes
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — con-do, didī, ditum, ere (tom. 1, p. 1426)
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 764 — “CONDO, dis, dĭdi, dĭtum, dere, a. 3.”