condo
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkondoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dō — morphologica: cond-o
Verbum transitivum
[+/-]cond|ō, -ere, condidī, conditum [1]
- Plura coacervando facere, aedificare, instituere. [2]
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
[+/-]
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| condid- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | condidī | condiderim | condideram | condidissem | condiderō |
| II. sing. | condidistī | condideris | condiderās | condidissēs | condideris |
| III. sing. | condidit | condiderit | condiderat | condidisset | condiderit |
| I. plur. | condidimus | condiderimus | condiderāmus | condidissēmus | condiderimus |
| II. plur. | condidistis | condideritis | condiderātis | condidissētis | condideritis |
| III. plur. | condidērunt | condiderint | condiderant | condidissent | condiderint |
Verbum infinitum
[+/-]| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
condere | condidisse | conditūrum, -am, -um esse |
condēns | conditūrus, -a, -um | |
| Vox passiva |
condī | conditum, -am, -um esse |
conditum īrī | conditus, -a, -um |
||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| condendī | condendus, -a, -um | conditum | conditū | |||
Usus
[+/-]- ab urbe condita
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
[+/-]Dictiones derivatae
[+/-]Composita
[+/-]Translationes
[+/-]Plura coacervando facere, aedificare, instituere
Discretiva
| condo dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
[+/-]Formae affines
[+/-]Fontes
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — con-do, didī, ditum, ere (tom. 1, p. 1426)
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 764 — “CONDO, dis, dĭdi, dĭtum, dere, a. 3.”