conditus

E Victionario

Latine[+/-]

conditus[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈkonditus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tus — morphologica: condit-us

Notatio[+/-]

Latine: condō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
conditus
perfectum passiva participium­ nominativo condō (condere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. conditus condita conditum nom. conditī conditae condita
gen. conditī conditae conditī gen. conditōrum conditārum conditōrum
dat. conditō conditae conditō dat. conditīs conditīs conditīs
acc. conditum conditam conditum acc. conditōs conditās condita
abl. conditō conditā conditō abl. conditīs conditīs conditīs
voc. condite condita conditum voc. conditī conditae condita

Translationes[+/-]

Nomen substantivum[+/-]

condit|us, -ūs masc.

  1. Actus condendi.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. conditus conditūs I
gen. conditūs condituum II
dat. condituī conditibus III
acc. conditum conditūs IV
abl. conditū conditibus VI
voc. conditus conditūs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Translationes[+/-]

condītus[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /konˈdiːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tus — morphologica: condit-us

Notatio[+/-]

Latine: condiō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
condītus
perfectum passiva participium­ nominativo condiō (condīre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. condītus condīta condītum nom. condītī condītae condīta
gen. condītī condītae condītī gen. condītōrum condītārum condītōrum
dat. condītō condītae condītō dat. condītīs condītīs condītīs
acc. condītum condītam condītum acc. condītōs condītās condīta
abl. condītō condītā condītō abl. condītīs condītīs condītīs
voc. condīte condīta condītum voc. condītī condītae condīta

Translationes[+/-]

Nomen substantivum[+/-]

condīt|us, -ūs masc.

  1. Condiendi actus.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. condītus condītūs I
gen. condītūs condītuum II
dat. condītuī condītibus III
acc. condītum condītūs IV
abl. condītū condītibus VI
voc. condītus condītūs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Translationes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

conditūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
conditūs casus genitivus singularis substantivi conditus
conditūs casus nominativus pluralis substantivi conditus
conditūs casus accusativus pluralis substantivi conditus
conditūs casus vocativus pluralis substantivi conditus
Appellatio[+/-]
API: /ˈkondituːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tūs — morphologica: condit-us

condītūs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
condītūs casus genitivus singularis substantivi condītus
condītūs casus nominativus pluralis substantivi condītus
condītūs casus accusativus pluralis substantivi condītus
condītūs casus vocativus pluralis substantivi condītus
Appellatio[+/-]
API: /konˈdiːtuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tūs — morphologica: condit-us