Jump to content

condito

E Victionario

Discretiva

condito dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

conditō

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
conditō secunda singularis futurum activa imperativus condō (condere)
conditō tertia singularis futurum activa imperativus condō (condere)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkonditoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tō — morphologica: cond-ito
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
conditō casus dativus singularis · genus masculinum participii conditus
conditō casus ablativus singularis · genus masculinum participii conditus
conditō casus dativus singularis · genus neutrum participii conditus
conditō casus ablativus singularis · genus neutrum participii conditus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkonditoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tō — morphologica: condit-o

condītō

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condītō secunda singularis futurum activa imperativus condō (condīre)
condītō tertia singularis futurum activa imperativus condō (condīre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konˈdiːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tō — morphologica: cond-ito
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
condītō casus dativus singularis · genus masculinum participii condītus
condītō casus ablativus singularis · genus masculinum participii condītus
condītō casus dativus singularis · genus neutrum participii condītus
condītō casus ablativus singularis · genus neutrum participii condītus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konˈdiːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tō — morphologica: condit-o