conditote

E Victionario

Discretiva

conditote dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

conditōte[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
conditōte secunda pluralis futurum activa imperativus condō (condere)
Appellatio[+/-]
API: /kondiˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tō·te — morphologica: cond-itote

condītōte[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condītōte secunda pluralis futurum activa imperativus condiō (condīre)
Appellatio[+/-]
API: /kondiːˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tō·te — morphologica: cond-itote