conditote
Discretiva
|
conditote dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]conditōte
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| conditōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | condō (condere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kondiˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·di·tō·te — morphologica: cond-itote
condītōte
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| condītōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | condiō (condīre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /kondiːˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dī·tō·te — morphologica: cond-itote