aedificaveras

Discretiva

aedificaveras dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
aedificāverās	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	aedificō (aedificāre)

Appellatio

API: /ae̯difiˈkaːweraːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·ve·rās — morphologica: aedi-ficav-eras

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Tu si circumvenis parvulum qui ad me venit, seductor ac sacrilegus iudicaberis: tu vero si quod aedificaveras, iterum destruis; praevaricatorem te constituis. —Epistolae Bernardi Claraevallensis (1090-1153). Epistola II. Ad Fulconem puerum qui postea fuit Lingonensis …, 6.