quaero

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

quaerōAPI: /ˈkwae̯roː/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·rō — morphologica: quaer-o

Formae aliae[+/-]

Verbum transitivum[+/-]

quaer|ō, -ere, quaesīvī vel quaesiī , quaesītum

  1. √ Dare operam, ut res amissa, vel qua utcumque caremus, recuperetur, inveniatur.[1]
  2. Interrogāre.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
quaer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. quaerō quaeram   quaerēbam quaererem quaeram  
II. sing. quaeris quaerās quaere! quaerēbās quaererēs quaerēs quaeritō!
III. sing. quaerit quaerat   quaerēbat quaereret quaeret quaeritō!
I. plur. quaerimus quaerāmus   quaerēbāmus quaererēmus quaerēmus  
II. plur. quaeritis quaerātis quaerite! quaerēbātis quaererētis quaerētis quaeritōte!
III. plur. quaerunt quaerant   quaerēbant quaererent quaerent quaeruntō!
Thema Vox passiva
quaer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. quaeror quaerar   quaerēbar quaererer quaerar  
II. sing. quaereris quaerāris quaerere! quaerēbāris quaererēris quaerēris quaeritor!
III. sing. quaeritur quaerātur   quaerēbātur quaererētur quaerētur quaeritor!
I. plur. quaerimur quaerāmur   quaerēbāmur quaererēmur quaerēmur  
II. plur. quaeriminī quaerāminī quaeriminī! quaerēbāminī quaererēminī quaerēminī
III. plur. quaeruntur quaerantur   quaerēbantur quaererentur quaerentur quaeruntor!
Thema Vox activa
quaesīv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. quaesīvī quaesīverim quaesīveram quaesīvissem quaesīverō
II. sing. quaesīvistī quaesīveris quaesīverās quaesīvissēs quaesīveris
III. sing. quaesīvit quaesīverit quaesīverat quaesīvisset quaesīverit
I. plur. quaesīvimus quaesīverimus quaesīverāmus quaesīvissēmus quaesīverimus
II. plur. quaesīvistis quaesīveritis quaesīverātis quaesīvissētis quaesīveritis
III. plur. quaesīvērunt quaesīverint quaesīverant quaesīvissent quaesīverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
quaerere quaesīvisse quaesītūrum,
-am, -um esse
quaerēns   quaesītūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
quaerī quaesītum,
-am, -um esse
quaesītum īrī   quaesītus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
quaerendī quaerendus, -a, -um quaesītum quaesītū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. indāgō, indāgāre; perquīro, perquīrere; scrūtor, scrūtārī

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Dare operam, ut res amissa recupereturdilatare ▼
Dare operam, ut res amissa recupereturcollabi ▲

Loci[+/-]

Aulus Gellius
ca. 130-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

  • Nam cui membrum ab alio ruptum est, si ipsi itidem rumpere per talionem velit, quaero, an efficere possit rumpendi pariter membri aequilibrium? —Noctes Atticae A. Gellii [2][3]

saec. IV.

  • Quare primum ex te quaero, utrum possint copulati sibi pedes, quos copulari oportet, perpetuum quemdam numerum creare, ubi nullus finis certus appareat: velut cum symphoniaci scabella et cymbala pedibus feriunt, certis quidem numeris et his qui sibi cum aurium voluptate iunguntur; sed tamen tenore perpetuo, ita ut si tibias non audias, nullo modo ibi notare possis quousque procurrat connexio pedum, et unde rursus ad caput redeatur. —De musica Augustini [4][3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 991 — “QUAERO, ris, sīvi et sĭi, sītum, rere, a. 3.”
  2. 2.0 2.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XX. Capitulum I, [15] — quaero
  3. 3.0 3.1 3.2 Vicicitatio: quaero.
  4. 4.0 4.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica (Universitas Turicensis). Liber tertius. Caput I, p. 1. — quaero