quaeri

E Victionario

Discretiva

quaeri dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
quaerī
praesens passiva infinitivus quaerō (quaerere)
Appellatio[+/-]
API: /ˈkwae̯riː/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·rī — morphologica: quaer-i

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-47…-45
Titus Livius -58/+17Velleius Paterculus
ca. -20/+35
Petronius Arbiter ca. 14-66 Aulus Gellius
ca. 130-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Quam captiosum esse populo, quod scriptum esset neglegi et opinione quaeri voluntates et interpretatione disertorum scripta simplicium hominum pervertere? —Brutus Ciceronis [1][2]

class.

  • Quare in quibus rebus non subest similis natura aut usus, in his vocabulis huiuscemodi ratio quaeri non debet. —De lingua Latina Varronis [3][2]

class.

  • Is intromissus in castra prisco illo dicendi et horrido modo nihil aliud quam hoc narrasse fertur: tempore quo in homine non, ut nunc, omnia in unum consentiant, sed singulis membris suum cuique consilium suus sermo fuerit, indignatas reliquas partes sua cura suo labore ac ministerio ventri omnia quaeri, ventrem in medio quietum nihil aliud quam datis voluptatibus frui; conspirasse inde ne manus ad os cibum ferrent, nec os acciperet datum, nec dentes quae acciperent conficerent. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

class.

  • Codrum cum morte aeterna gloria, Atheniensis secuta victoria est. Quis eum non miretur, qui iis artibus mortem quaesierit, quibus ab ignavis vita quaeri solet? —Historiae Romanae Vellei [5][2]

saec. I.

  • Neque enim res tantum, quae viderentur in controversiam esse, sed longe aliud quaeri, quod in utraque parte scilicet latrocinii suspicio haberetur. —Satyricon T. Petronii Arbitri [6][2]

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

  • Set is quoque in docendo non de unoquoque facto singillatim existimat neque certis exemplorum documentis, set generibus rerum summatim universimque utitur ad hunc ferme modum: Parva, inquit, et tenuis vel turpitudo vel infamia subeunda est, si ea re magna utilitas amico quaeri potest. —Noctes Atticae A. Gellii [7][2]

saec. IV.

  • Solet etiam quaeri, cum masculus et femina, nec ille maritus, nec illa uxor alterius, sibimet non filiorum procreandorum, sed propter incontinentiam solius concubitus causa copulantur, ea fide media, ut nec ille cum altera, nec illa cum altero id faciat, utrum nuptiae sint vocandae. —De bono coniugali Augustini [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 52 [196] — quaeri
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: quaeri.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, XXXVIII. p. [58] — quaeri
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber II, caput 32, [9] — quaeri
  5. 5.0 5.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber I. Caput II. p. [2] — quaeri
  6. 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XV. — quaeri
  7. 7.0 7.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber primus. Capitulum III, [23] — quaeri
  8. 8.0 8.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De bono coniugali (Universitas Turicensis). Caput V, p. 5. — quaeri