quaeraris

E Victionario

Discretiva

quaeraris dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
quaerāris secunda singularis praesens passiva coniunctivus quaerō (quaerere)

Appellatio[+/-]

API: /kwae̯ˈraːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·rā·ris — morphologica: quaer-aris

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. IV.

  • Illae litterae cum te offerunt ut videaris, quantum nos excitant ut quaeraris; nam et perspicabilem faciunt et desiderabilem. —Epistolae Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae (Universitas Turicensis). EPISTOLA XXVII. Caput II, p. [4] — queraris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: queraris.