quaerendus

Latine

Appellatio

API: /kwae̯ˈrendus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·ren·dus — morphologica: quaer-end-us

Notatio

← Latine: quaerō (quaerere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
quaerendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	quaerō (quaerere)

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• “primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis,

falsum est. non illam vir prior attigerit,

languidior tenera cui pendens sicula beta

nunquam se mediam sustulit ad tunicam:

sed pater illius gnati violasse cubile

dicitur et miseram conscelerasse domum,

sive quod impia mens caeco flagrabat amore,

seu quod iners sterili semine natus erat

et quaerendus is unde foret nervosius illud

quod posset zonam solvere virgineam.” —Carmina Catulli

class.

• Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse. Ipse enim aversissimus ab istis prodigiis sum; si quando fatuo delectari volo, non est mihi longe quaerendus; me rideo. Haec fatua subito desiit videre. Incredibilem rem tibi narro, sed veram: nescit esse se caecam. Subinde paedagogum suum rogat ut migret. Ait domum tenebricosam esse. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• semen ad vetera pectoris vitia datur potui et ad vulvas cum vino et pipere, menses adiuvat, podagris inlinitur cum aerina farina, purgat etiam lentigines et quae excalfacienda sint aut cum sudor quaerendus inlitum, item convulsis. —Naturalis historia Plinii