quaerendi

Discretiva

quaerendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
quaerendī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	quaerō (quaerere)

Forma	Modus flexurae	originis
quaerendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi quaerendus
quaerendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi quaerendus
quaerendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi quaerendus
quaerendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi quaerendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwae̯ˈrendiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·ren·dī — morphologica: quaer-end-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• sive enim ad sapientiam perveniri potest, non paranda nobis solum ea, sed fruenda etiam [sapientia] est; sive hoc difficile est, tamen nec modus est ullus investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi defatigatio turpis est, cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum. —De finibus Ciceronis

class.

• Inde L. Tarquinius regnare occepit, cui Superbo cognomen facta indiderunt, quia socerum gener sepultura prohibuit, Romulum quoque insepultum perisse dictitans, primoresque patrum, quos Servi rebus favisse credebat, interfecit; conscius deinde male quaerendi regni ab se ipso adversus se exemplum capi posse, armatis corpus circumsaepsit; neque enim ad ius regni quicquam praeter vim habebat, ut qui neque populi iussu neque auctoribus patribus regnaret. —Ab urbe condita Titi Livii

class.

• Numquid accidere tibi, si damnaris, potest durius quam ut mittaris in exilium, ut ducaris in carcerem? Numquid ultra quicquam ulli timendum est quam ut uratur, quam ut pereat? Singula ista constitue et contemptores eorum cita, qui non quaerendi, sed eligendi sunt. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• Aristoteles, ut solet, quaerendi gratia quaedam subtilitatis suae argumenta excogitavit in Gryllo; sed idem et de arte rhetorica tris libros scripsit, et in eorum primo non artem solum eam fatetur, sed ei particulam civilitatis sicut dialectices adsignat. —Institutio oratoria Quintiliani

Latinitas postclassica

saec. II.

• quid Psecas admisit? quaenam est hic culpa puellae,

si tibi displicuit nasus tuus? altera laevum

extendit pectitque comas et volvit in orbem.

est in consilio materna admotaque lanis

emerita quae cessat acu; sententia prima

huius erit, post hanc aetate atque arte minores

censebunt, tamquam famae discrimen agatur

aut animae: tanta est quaerendi cura decoris,

tot premit ordinibus, tot adhuc conpagibus altum

aedificat caput; Andromachen a fronte videbis;

post minor est, credas aliam, cedo si breve parvi

sortita est lateris spatium breviorque videtur

virgine Pygmaea nullis adiuta cothurnis

et levis erecta consurgit ad oscula planta. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. IV.

• Quo casu ita sum afflictus, et tantis obrutus acervis inanium fabularum, ut nisi mihi amor inveniendi veri opem divinam impetravisset, emergere inde, atque in ipsam primam quaerendi libertatem respirare non possem. —De libero arbitrio Augustini