quaerendo

E Victionario

Discretiva

quaerendo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

quaerendō[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
quaerendō
activa gerundium­ dativo quaerō (quaerere)
quaerendō
activa gerundium­ ablativo quaerō (quaerere)
Forma Modus flexurae originis
quaerendō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi quaerendus
quaerendō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi quaerendus
quaerendō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi quaerendus
quaerendō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi quaerendus
Appellatio[+/-]
API: /kwae̯ˈrendoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·ren·dō — morphologica: quaer-end-o

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-47…-45
Titus Livius -58/+17 Aulus Gellius
ca. 130-170
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Omnis autem in quaerendo, quae via quadam et ratione habetur, oratio praescribere primum debet ut quibusdam in formulis ea res agetur, ut, inter quos disseritur, conveniat quid sit id, de quo disseratur. —De finibus Ciceronis [1][2]

class.

  • Quaestores a quaerendo, qui conquirerent publicas pecunias et maleficia, quae triumviri capitales nunc conquirunt; ab his postea, qui quaestionum iudicia exercent quaestores dicti. —De lingua Latina Varronis [3][2]

class.

  • Tum tribuni, eludentes velut vana dicta persequi quaerendo quonam modo exercitum educturi consules essent quos dilectum habere nemo passurus sit. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]

Latinitas postclassica[+/-]

saec. II.

  • Et ego, inquam, longe iamdiu in eo ipse quaerendo fui ac, nisi tu occupasses, ultro te hoc rogassem. —Noctes Atticae A. Gellii [5][2]

Latinitas nova[+/-]

saec. XVI.

  • Prima ratio contra praedictos communis procedit quaerendo ab ipsis, quomodo accipiant unum et quomodo accipiant ens. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. 1 [3] — quaerendo
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: quaerendo.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XIV. p. [81] — quaerendo
  4. 4.0 4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 20, [1] — quaerendo
  5. 5.0 5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber tertius. Capitulum I, [4] — quaerendo
  6. 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber PRIMUM PHYSICORUM. Cap. : Argumenta Aristotelis contra non naturaliter loquentes de natura..  — quaerendo