quaerimini

Discretiva

quaerimini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
quaeriminī	secunda pluralis	praesens	passiva	indicativus	quaerō (quaerere)
quaeriminī	secunda pluralis	praesens	passiva	imperativus	quaerō (quaerere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwae̯ˈriminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·ri·mi·nī — morphologica: quaer-imini

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Si ergo innocentes estis, nolite mirari quod ad pacem quaerimini a fratribus: si autem nocentes, nolite mirari quod ad poenam quaerimini a regibus. —Contra litteras Petiliani Augustini