quaeror

E Victionario

Discretiva

quaeror dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
quaeror prima singularis praesens passiva indicativus quaerō (quaerere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈkwae̯ror/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·ror — morphologica: quaer-or

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Ecquid, ubi aut recitas factum modo carmen amicis
aut, quod saepe soles, exigis ut recitent,
quaeror, ut interdum tua mens, oblita quid absit,
nescioquid certe sentit abesse sui,
utque loqui multum de me praesente solebas,
nunc quoque Nasonis nomen in ore tuo est? —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, 5, versus 41 — quaeror
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quaeror.