intersum

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← inter + sum

Verbum intransitivum

intersum, interesse, interfuī (sine supino)

1. inter esse.

Coniugatio

Radix praesens inters- Praesens indicativum act. sing. plur. I. intersum intersumus II. interes interestis III. interest intersunt Imperativus act. interes intereste Praesens subiunctivum act. sing. plur. I. intersim intersīmus II. intersīs intersītis III. intersit intersint Imperfectum indicativum act. sing. plur. I. intereram intererāmus II. intererās intererātis III. intererat intererant Imperfectum subiunctivum act. sing. plur. I. interessem interessēmus II. interessēs interessētis III. interesset interessent Futurum indicativum act. sing. plur. I. intererō intererimus II. intereris intereritis III. intererit intererunt

Radix perfecta interfu- Perfectum indicativum act. sing. plur. I. interfuī interfuimus II. interfuistī interfuistis III. interfuit interfuērunt Perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. interfuerim interfuerīmus II. interfuerīs interfuerītis III. interfuerit interfuerint Plusquam perfectum indicativum act. sing. plur. I. interfueram interfuerāmus II. interfuerās interfuerātis III. interfuerat interfuerant Plusquam perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. interfuissem interfuissēmus II. interfuissēs interfuissētis III. interfuisset interfuissent Futurum perfectum act. sing. plur. I. interfuerō interfuerimus II. interfueris interfueritis III. interfuerit interfuerint

Infinitivi sing. plur. praes. interesse — perf. interfuisse fut. interfore

Participia praes. † interens, interentis perf. — fut. interfutūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. — adiect. — supina —