Jump to content

insum

E Victionario

Notatio

[+/-]
in + sum.

Verbum intransitivum

[+/-]

in|sum, -esse, infuī, —

  1. In aliqua re esse aut versari.

Coniugatio

[+/-]
Radix praesens ins-
Praesens indicativum
act.sing.plur.
I. insuminsumus
II. inesinestis
III. inestinsunt
Imperativus
act. inesineste
Praesens subiunctivum
act.sing.plur.
I. insiminsīmus
II. insīsinsītis
III. insitinsint
Imperfectum indicativum
act.sing.plur.
I. ineraminerāmus
II. inerāsinerātis
III. ineratinerant
Imperfectum subiunctivum
act.sing.plur.
I. inesseminessēmus
II. inessēsinessētis
III. inessetinessent
Futurum indicativum
act.sing.plur.
I. inerōinerimus
II. inerisineritis
III. ineritinerunt
Radix perfecta infu-
Perfectum indicativum
act.sing.plur.
I. infuīinfuimus
II. infuistīinfuistis
III. infuitinfuērunt
Perfectum subiunctivum
act.sing.plur.
I. infueriminfuerīmus
II. infuerīsinfuerītis
III. infueritinfuerint
Plusquam perfectum indicativum
act.sing.plur.
I. infueraminfuerāmus
II. infuerāsinfuerātis
III. infueratinfuerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.sing.plur.
I. infuisseminfuissēmus
II. infuissēsinfuissētis
III. infuissetinfuissent
Futurum perfectum
act.sing.plur.
I. infuerōinfuerimus
II. infuerisinfueritis
III. infueritinfuerint
Infinitivi
sing.plur.
praes. inesse
perf. infuisse
fut. infore
Participia
praes. inens, inentis
perf.
fut. infutūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst.
adiect.
supina