interfuerant

E Victionario

Discretiva

interfuerant dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
interfuerant tertia pluralis plusquam perfectum activa indicativus intersum (interesse)

Appellatio[+/-]

API: /interˈfuerant/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·fu·e·rant — morphologica: inter-fu-erant

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Egresso consule C. Helvius cum tertio agmine advenit, nec continere suos ab direptione castrorum valuit, praedaque eorum, iniquissima sorte, qui pugnae non interfuerant, facta est. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 23 — interfuerant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: interfuerant.