interfuerit

E Victionario

Discretiva

interfuerit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
interfuerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus intersum (interesse)
interfuerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus intersum (interesse)

Appellatio[+/-]

API: /interˈfuerit/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·fu·e·rit — morphologica: inter-fu-erit

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • sin autem minor cura sit civitatium in Thracia positarum, multo verius esse, quae sub Antiocho fuerint, praemia belli Eumenem quam Philippum habere, vel pro patris Attali meritis bello, quod adversus Philippum ipsum gesserit populus Romanus, vel suis, quod Antiochi bello terra marique laboribus periculisque omnibus interfuerit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXIX, caput 27 — interfuerit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: interfuerit.