amo
Index
Latine[+/-]
Appellatio[+/-]
-
amō 
API: /amoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·mō — morphologica: am-o
Notatio[+/-]
- ← A lingua prisca Indoeuropaea *am-. Vide radicem am.
- Cf. am-ma (in ore infantium) etiam ac ma-ma (mamma, mater).
Verbum transitivum[+/-]
ăm|ō, -āre, -āvi, -ātum
- Sentire amorem pro aliquo;
- Existimare cum affectione vel bona voluntate.
- Existimare cum affectione ardenti devotaque, ut sexus unum pro altero.
- Exprimere gratias
- satis habere
- Esse obligatus
- (In usibus variis) condicionibus faustis egeo
- Haec planta loca umbrosa amat.
Coniugatio[+/-]
Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| am- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | amō | amem | amābam | amārem | amābō | ||
| II. sing. | amās | amēs | amā! | amābās | amārēs | amābis | amātō! |
| III. sing. | amat | amet | amābat | amāret | amābit | amātō! | |
| I. plur. | amāmus | amēmus | amābāmus | amārēmus | amābimus | ||
| II. plur. | amātis | amētis | amāte! | amābātis | amārētis | amābitis | amātōte! |
| III. plur. | amant | ament | amābant | amārent | amābunt | amantō! | |
| Thema | Vox passiva | ||||||
| am- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
| Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
| I. sing. | amor | amer | amābar | amārer | amābor | ||
| II. sing. | amāris | amēris | amāre! | amābāris | amārēris | amāberis | amātor! |
| III. sing. | amātur | amētur | amābātur | amārētur | amābitur | amātor! | |
| I. plur. | amāmur | amēmur | amābāmur | amārēmur | amābimur | ||
| II. plur. | amāminī | amēminī | amāminī! | amābāminī | amārēminī | amābiminī |
—
|
| III. plur. | amantur | amentur | amābantur | amārentur | amābuntur | amantor! | |
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| amāv- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum |
||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | amāvī | amāverim | amāveram | amāvissem | amāverō |
| II. sing. | amāvistī | amāveris | amāverās | amāvissēs | amāveris |
| III. sing. | amāvit | amāverit | amāverat | amāvisset | amāverit |
| I. plur. | amāvimus | amāverimus | amāverāmus | amāvissēmus | amāverimus |
| II. plur. | amāvistis | amāveritis | amāverātis | amāvissētis | amāveritis |
| III. plur. | amāvērunt | amāverint | amāverant | amāvissent | amāverint |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
amāre | amāvisse | amātūrum, -am, -um esse |
amāns | amātūrus, -a, -um |
|
| Vox passiva |
amārī | amātum, -am, -um esse |
amātum īrī | amātus, -a, -um |
||
|
|
||||||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| amandī | amandus, -a, -um | amātum | amātū | |||
Usus[+/-]
- te amo
- amabo te (idioma)
-
- Anglice — please
- Arabice — من فضلك
- Lusitane — por favor
- Hispanice — por favor
- Graeca — παρακαλω
- Italice — per favore
- Turcice — lütfen
Dictiones collatae[+/-]
Collocationes
Dictiones derivatae[+/-]
- amābilis, amābiliter
- amābilitās
- amandus
- amāns, amanter
- amāsco, amāscere
- amāsius
- amātio
- amātor, amātōrculus
- amātōrius, amātōriē
- amātrīx
- amāturio, amāturīre
Translationes[+/-]
Sentire amorem pro aliquo
