amor

Latine

Appellatio

API: /ˈamor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·mor — morphologica: am-or

Formae aliae

• antiq. amos

Notatio

← Latine: amō.

Nomen substantivum

ăm|or, -ōris masc.

1. Affectio vel bona voluntas; affectio ardens devotaque, ut sexus unius pro altero.
2. (Meton.) ponitur pro eo, qui amatur.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	amor	amōrēs	I
gen.	amōris	amōrum	II
dat.	amōrī	amōribus	III
acc.	amōrem	amōrēs	IV
abl.	amōre	amōribus	VI
voc.	amor	amōrēs	V

Dictiones collatae

• amābilis, amābiliter
• amābilitās
• amandus
• amāns, amanter
• amō, amāre

Proverbia

• Amor omnia vincit.

Dictiones derivatae

• amōrābundus
• amōrātus
• amōrifer
• amōrificus

Translationes

Affectio vel bona voluntas

• Anglice: love (en)
• Batave: liefde (nl) f
• Dacoromane: dragoste (ro) f, iubire (ro) f
• Finnice: rakkaus (fi)
• Germanice: Liebe (de) f

• Graeca Antiqua: ἔρως m ‎(érōs)
• Hispanice: amor (es) m
• Occitane: amor (oc) m
• Polonice: miłość (pl) f
• Suecice: kärlek (sv) c

Qui amatur

• Anglice: darling (en), lover (en)

• Germanice: Liebling (de) m, Geliebter (de) m, Geliebte (de) f

Discretiva

amor dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: amor
• Hispanice: amor
• Lusitane: amor

Dictiones similes

• Germanice: Amor

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
amor	prima singularis	praesens	passiva	indicativus	amō

Appellatio

API: /ˈamor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·mor — morphologica: am-or