amor

E Victionario
Solum amor Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Amor.

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈa.mor/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mor — morphologica: amor

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

Latine: amō.

Nomen substantivum[+/-]

ăm|or, -ōris masc.

  1. √ Animi studium in personam aut rem aliquam, quo oritur ex delectatione, quam ex ipsius personae aut rei aspectu percipimus.
  2. Affectio ardens devotaque, ut sexus unius pro altero.
  3. (Meton.) ponitur pro eo, qui amatur.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. amor amōrēs I
gen. amōris amōrum II
dat. amōrī amōribus III
acc. amōrem amōrēs IV
abl. amōre amōribus VI
voc. amor amōrēs V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. affectiō

Antonyma · contraria

  1. odium

Collocationes

  • amor generandi
  • amores furtivi
  • in amore esse alicui

Proverbia

  • Amor omnia vincit.

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Affectio vel bona voluntasdilatare ▼
Affectio vel bona voluntascollabi ▲
Qui amaturdilatare ▼
Qui amaturcollabi ▲

Discretiva

amor dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
amor prima singularis praesens passiva indicativus amō (amāre)

Appellatio[+/-]

API: /ˈa.mor/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mor — morphologica: am-or

Loci[+/-]

Gaius Valerius Catullus
-87…-54
M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class.class.class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • sed magis, o nuptae, semper concordia vostras,
semper amor sedes incolat assiduus.
tu vero, regina, tuens cum sidera divam
placabis festis luminibus Venerem,
unguinis expertem non siris esse tuam me,
sed potius largis affice muneribus. —Carmina Catulli [1]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et scientiae, ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum natura nullo emolumento invitata rapiatur. videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [2][3]

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • illic nec tunicam tibi sit posuisse pudori
nec femori inpositum sustinuisse femur;
illic purpureis condatur lingua labellis,
inque modos Venerem mille figuret amor;
illic nec voces nec verba iuvantia cessent,
spondaque lasciva mobilitate tremat! —Amores Ovidii Nasonis [4][3]

class.  (41 p.C.n.)

  • Muta animalia humanis affectibus carent, habent autem similes illis quosdam impulsus. Alioquin si amor in illis esset et odium, esset amicitia et simultas, dissensio et concordia; quorum aliqua in illis quoque exstant vestigia, ceterum humanorum pectorum propria bona malaque sunt. —De ira libri III Senecae [5][3]

saec. I.

  • Hinc aquila ferebat caelo sublimis Idaeum, illine candidus Hylas repellebat improbam Naida. Damnabat Apollo noxias manus lyramque resolutam modo nato flore honorabat. Inter quos etiam pictorum amantium vultus tanquam in solitudine exclamavi: Ergo amor etiam deos tangit. Iuppiter in caelo suo non invenit quod diligeret, sed peccaturus in terris nemini tamen iniuriam fecit. —Satyricon T. Petronii Arbitri [6][3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Nam me, quae sola mortalium novi, amor is quo tibi teneor indicare compellit. Iam scies omnem domus nostrae statum, iam scies erae meae miranda secreta, quibus obaudiunt manes, turbantur sidera, coguntur numina, serviunt elementa. —Metamorphoseon libri XI Apulei [7][3]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Nihil namque horum ipsum ex sese honestum est; quali cum fieret modo factum est, tale exstitit: si recte honesteque factum est, tum honestum fit; sin parum recte, turpe fit. Sic amare, sic amor non honestus omnis neque omnis laude dignus, sed qui facit, nos ut honeste amemus. —Noctes Atticae A. Gellii [8][3]

Fontes

  1. Gaius Valerius Catullus, Carmina. 66. Berenices caesaries, versus 88 — amor (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (Universitas Turicensis): Liber quintus. 18 — amor
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 Vicicitatio: amor.
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, 14, versus 24 — amor
  5. 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 1. 3, versus 6 — amor
  6. 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. 83. — amor
  7. 7.0 7.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber III. Capitulum XV. Versus 6 — amor
  8. 8.0 8.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber septimus decimus. Capitulum XX, [9] — amor