tu

E Victionario

Latine[+/-]

Notatio[+/-]

← Protindeuropaee *tu-

Pronomen[+/-]

tū, tŭī (sing.; plur. vos)

  1. Pronomen secundae personae.

Declinatio[+/-]

c. sing. plur.
nom. vōs I
gen. tuī vestrī
vestrum
II
dat. tibi vōbīs III
acc. vōs IV
abl. vōbīs VI
voc. vōs V

Translationes[+/-]

Quaeso, annota hoc per linguae notam. Lingua incerta “Franconice”

thū

Accadice

atta

Anglice

you en

Anglica Antiqua

þū̆ ang

Anglica Media

þou

Arabice

انت (’inta/’inti, masc./fem.) ar

Avestane

tūm

Bengale

তুমি (tumi) bn

Bohemice

ty cs

Catalane

tu ca

Croate

ti hr

Cuchane

twe sive tuwe

Extrematurane

Germanice

du de

Francogallice

tu fr

Germanica Antiqua

þū̆

Germanica Media

du

Graeca Antiqua

σύ (sy)

Neograece

εσύ el

Gallaice

ti gl

Italice

tu it

Lusitane

tu pt, você pt (conjugatio in tertia persona sing.)

Hetthaee

zik

Hispanice

es

Hungarice

te hu

Iudaeohispanice

tu lad

Luxemburgice

du lb

Nordica Antiqua

þú

Polonice

ty pl

Punice

𐤀𐤕 (ʔt)

Ruthenice

ты ru

Salamaece

Scotice

ye sco

Turcice

sen tr

Sinice

() zh

Slavica Antiqua

тъі (ty)

Sumerian

za

Turfanice

tu

Umbre

tu

Loci[+/-]

Latinitas Romana[+/-]

saec. VI. a.C.n.

Discretiva

tu dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Germanice[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tu prima singularis praesens activa indicativus tun
tu secunda singularis praesens activa imperativus tun

Appellatio[+/-]

tuAPI: [tuː]