virgo

Latine

Appellatio

API: /ˈwir.goː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vir·gō — morphologica: virg-o

Nomen substantivum

virg|ō, -ĭnis fem.

1. √ Femina quae non cum viro cubuit.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	virgō	virginēs	I
gen.	virginis	virginum	II
dat.	virginī	virginibus	III
acc.	virginem	virginēs	IV
abl.	virgine	virginibus	VI
voc.	virgō	virginēs	V

Dictiones collatae

• vir

Antonyma · contraria

1. mulier, uxor

Collocationes

• puella virgo
• virgo rēgia, virgines rēgīnae
• virgo dea — Diāna
• virgo bellica — Pallas
• virgo Vestālis, virgines sanctae

Dictiones derivatae

• virgināle
• virginālis
• virginārius
• virgineus
• virginitās
• virguncula

Translationes

√ Femina quae non cum viro cubuit	dilatare ▼

√ Femina quae non cum viro cubuit	collabi ▲

Anglice: virgin (en) Arabice: بِكْر‎‎ (ar) f ‎(bikr), عذراء‎‎ f ‎(ʿaḏrāʾ) Germanice: Jungfrau (de) f Graeca Antiqua: παρθένος f ‎(parthénos) Hispanice: virgen (es) c Lusitane: virgem (pt) c Sinice: 处女 (zh) ‎(chǔnǚ)

Nomen adiectivum

virg|ō, -ō, -ō

1. √ Ad virginem pertinens. (Dicitur de femina et etiam de viro, coniugii et Veneris expertibus).
2. (Translate) de rebus: Non usurpatus. (Coniungitur autem rerum nominibus cuiusque generis).

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	virgō	virgō	virgō	nom.	virginēs	virginēs	virgina
gen.	virginis	virginis	virginis	gen.	virginum	virginum	virginum
dat.	virginī	virginī	virginī	dat.	virginibus	virginibus	virginibus
acc.	virginem	virginem	virgō	acc.	virginēs	virginēs	virgina
abl.	virginī	virginī	virginī	abl.	virginibus	virginibus	virginibus
voc.	virgō	virgō	virgō	voc.	virginēs	virginēs	virgina

Usus

1. Quum Decimus quidam Virginius virginem filiam in foro sua manu intermisset. Cic. 2, Rep. 37, 63.
2. Qui terram virginem nactus plurimum argenti aurique eruisse dicitur. Plin. 33, Hist. nat. 3, 15. (52)

Dictiones collatae

Synonyma

1. virginis, virgineus
2. intactus, integer, novus, purus

Collocationes

1. puella virgo, puer virgo
2. porrus virgo, porri virgines

Translationes

√ Ad virginem pertinens	dilatare ▼

√ Ad virginem pertinens	collabi ▲

Anglice: virgin (en), untouched (en) Esperantice: virga (eo) Germanice: jungfräulich (de), unberührt (de)

Non usurpatus	dilatare ▼

Non usurpatus	collabi ▲

Anglice: untouched (en), intact (en), entire (en), virgin (en) Esperantice: virga (eo) Germanice: unberührt (de), unbenutzt (de), intakt (de), jungfräulich (de)

Loci

Inscriptio “Duenos” ca. -580…-570	Gaius Valerius Catullus -87…-54	M. Tullius Cicero -106…-43	Titus Livius -58…+17	Marcus Valerius Martialis 40-103	Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130	Aulus Gellius ca. 130-170	Apuleius ca. 125-170
antiq.	class.	class.	class.	I	II	II	II

Latinitas antiqua

antiq. (saec. VI. a.C.n.)

• 𐌍𐌄𐌉𐌕𐌄𐌃𐌄𐌍𐌃𐌏𐌂𐌏𐌔𐌌𐌉𐌔𐌖𐌉𐌓𐌂𐌏𐌔𐌉𐌄𐌃
• nei ted endo cosmis virco sied

Latinitas Romana

class.

• hunc simulac cupido conspexit lumine virgo

regia, quam suavis exspirans castus odores

lectulus in molli complexu matris alebat,

quales Eurotae praegignunt flumina myrtos

aurave distinctos educit verna colores,

non prius ex illo flagrantia declinavit

lumina, quam cuncto concepit corpore flammam

funditus atque imis exarsit tota medullis. —Carmina Catulli

class.

• Cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, neque diu ulla vox exstitisset, puellam defatigatam petisse a matertera, ut sibi concederet paulisper ut in eius sella requiesceret; illam autem dixisse: “Vero, mea puella, tibi concedo meas sedes.” Quod omen res consecuta est; ipsa enim brevi mortua est, virgo autem nupsit, cui Caecilia nupta fuerat. —De divinatione Ciceronis

class.

• Brevis altercatio inde ex iracundia muliebri in contentionem animorum exarsit, cum se Verginia et patriciam et pudicam in Patriciae Pudicitiae templum ingressam et uni nuptam ad quem virgo deducta sit, nec se viri honorumve eius ac rerum gestarum paenitere, ex vero gloriaretur. —Ab urbe condita Titi Livii

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Utere femineis conplexibus, utere, Victor,

Ignotumque sibi mentula discat opus.

Flammea texuntur sponsae, iam virgo paratur,

Tondebit pueros iam nova nupta tuos. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

• rusticus expectas ut non sit adultera Largae

filia, quae numquam maternos dicere moechos

tam cito nec tanto poterit contexere cursu

ut non ter deciens respiret? conscia matri

virgo fuit, ceras nunc hac dictante pusillas

implet et ad moechum dat eisdem ferre cinaedis. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• Primum omnium id visum esse dicebant Probo, quod aput Homerum quidem virgo Nausicaa ludibunda inter familiares puellas in locis solis recte atque commode confertur cum Diana venante in iugis montium inter agrestes deas, nequaquam autem conveniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes cultu atque incessu serio, ‘instans operi’, sicut ipse ait, ‘regnisque futuris’, nihil eius similitudinis capere possit, quae lusibus atque venatibus Dianae congruat; —Noctes Atticae A. Gellii

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Mirantur quidem divinam speciem, sed ut simulacrum fabre politum mirantur omnes. Olim duae maiores sorores, quarum temperatam formonsitatem nulli diffamarant populi, procis regibus desponsae iam beatas nuptias adeptae, sed Psyche virgo vidua domi residens deflet desertam suam solitudinem aegra corporis animi saucia, et quamvis gentibus totis complacitam odit in se suam formonsitatem. —Metamorphoseon libri XI Apulei