virginis

E Victionario

Discretiva

virginis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
virginis casus genitivus singularis substantivi virgō

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /wirˈgi.nis/(classice)
Syllabificatio phonetica: vir·gi·nis — morphologica: virgin-is

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Vitruvius
ca. -80…-15
Titus Livius
-58…+17
Marcus Valerius Martialis
40-103
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-170
class.class.class.class.IIIIIII

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

  • Equidem ceteris istius furtis atque flagitiis ita moveor ut ea reprehendenda tantum putem; hic vero tanto dolore adficior ut nihil mihi indignius, nihil minus ferendum esse videatur. Verres Africani monumentis domum suam plenam stupri, plenam flagiti, plenam dedecoris ornabit? Verres temperantissimi sanctissimique viri monumentum, Dianae simulacrum virginis, in ea domo conlocabit in qua semper meretricum lenonumque flagitia versantur? —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1]

class.

  • denique testis erit morti quoque reddita praeda,
cum teres excelso coacervatum aggere bustum
excipiet niveos perculsae virginis artus.
currite ducentes subtegmina, currite, fusi! —Carmina Catulli [2][3]

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • Tertium vero, quod Corinthium dicitur, virginalis habet gracilitatis imitationem, quod virginis propter aetatis teneritatem gracilioribus membris figuratae effectus recipiunt ornatus venustiores. —De architectura Vitruvii [4][3]

class.

  • Cum repelleretur adsertor virginis a globo mulierum circumstantiumque advocatorum, silentium factum per praeconem. —Ab urbe condita Titi Livii [5][3]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Secreta quaere carmina et rudes curas,
Quas novit unus scrinioque signatas
Custodit ipse virginis pater chartae,
Quae trita duro non inhorruit mento. —Epigrammata M. Valerii Martialis [6][3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • naturae imperio gemimus, cum funus adultae
virginis occurrit vel terra clauditur infans
et minor igne rogi. quis enim bonus et face dignus
arcana, qualem Cereris volt esse sacerdos,
ulla aliena sibi credit mala? —Saturae D. Iuni Iuvenalis [7][3]

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Puellae supplicatur et in humanis vultibus deae tantae numina placantur, et in matutino progressu virginis victimis et epulis Veneris absentis nomen propitiatur, iamque per plateas commeantem populi frequentes floribus sertis et solutis adprecantur. —Metamorphoseon libri XI Apulei [8][3]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • De more autem rituque capiundae virginis litterae quidem antiquiores non extant, nisi, quae capta prima est, a Numa rege esse captam. Sed Papiam legem invenimus, qua cavetur, ut pontificis maximi arbitratu virgines e populo viginti legantur sortitioque in contione ex eo numero fiat et, cuius virginis ducta erit, ut eam pontifex maximus capiat eaque Vestae fiat. —Noctes Atticae A. Gellii [9][3]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (Universitas Turicensis): Liber quartus. 38 [83] — virginis
  2. 2.0 2.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 64. carmen nuptiale Thetidis et Pelei, versus 364 — virginis (Bibliotheca Augustana)
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 Vicicitatio: virginis.
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber quartus, 1. [8] — virginis
  5. 5.0 5.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 47 — virginis
  6. 6.0 6.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. LXVI, versus 7 — virginis
  7. 7.0 7.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XV, versus 139 — virginis
  8. 8.0 8.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum XXIX. Versus 4 — virginis
  9. 9.0 9.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber primus. Capitulum XII, [10] — virginis