Formula:la-coniugatio-3spec

Verbum finitum

­

Vox activa
	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	-ō	-am		-ēbam	-erem	-am
II. sing.	-is	-ās	-e!	-ēbās	-erēs	-ēs	-itō!
III. sing.	-it	-at		-ēbat	-eret	-et	-itō!
I. plur.	-imus	-āmus		-ēbāmus	-erēmus	-ēmus
II. plur.	-itis	-ātis	-ite!	-ēbātis	-erētis	-ētis	-itōte!
III. plur.	-unt	-ant		-ēbant	-erent	-ent	-untō!
Vox passiva
	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	-or	-ar		-ēbar	-erer	-ar
II. sing.	-eris	-āris	-ere!	-ēbāris	-erēris	-ēris	-itor!
III. sing.	-itur	-ātur		-ēbātur	-erētur	-ētur	-itor!
I. plur.	-imur	-āmur		-ēbāmur	-erēmur	-ēmur
II. plur.	-iminī	-āminī	-iminī!	-ēbāminī	-erēminī	-ēminī	—
III. plur.	-untur	-antur		-ēbantur	-erentur	-entur	-untor!

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	-ere	—	—	-ēns		—­
Vox passiva	-ī	—	—		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
-endī		-endus, -a, -um			—	—

Usus

{{la-coniugatio-3spec|1|2|3|4|5|6|7|2sgPraesImpAct|act}}

1 = thema praesentis

2 = thema perfecti

3 = thema supini

4 = thema non supini

5 = praefixum primum

6 = praefixum secundum

7 = praefixum tertium

2sgPraesImpAct = dissentanea forma imperativi

ImpfConAct2 = formae additivae

infFuturAct2 = secunda forma infinitivi

act = vox activa solum

nimp = sine formis imperativi

Exempla

sum (esse)

{{la-coniugatio-3spec|sum|fu||fut|ImpfConAct2=for|infFuturAct2=fore|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
sum-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	sum	sim		eram	essem forem	erō
II. sing.	es	sīs	es!	erās	essēs forēs	eris	estō!
III. sing.	est	sit		erat	esset foret	erit	estō!
I. plur.	sumus	sīmus		erāmus	essēmus forēmus	erimus
II. plur.	estis	sītis	este!	erātis	essētis forētis	eritis	estōte!
III. plur.	sunt	sint		erant	essent forent	erunt	suntō!

Thema	Vox activa
fu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	fuī	fuerim	fueram	fuissem	fuerō
II. sing.	fuistī	fueris	fuerās	fuissēs	fueris
III. sing.	fuit	fuerit	fuerat	fuisset	fuerit
I. plur.	fuimus	fuerimus	fuerāmus	fuissēmus	fuerimus
II. plur.	fuistis	fueritis	fuerātis	fuissētis	fueritis
III. plur.	fuērunt	fuerint	fuerant	fuissent	fuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	esse	fuisse	futūrum, -am, -um esse fore	ēns		futūrus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

possum (posse)

{{la-coniugatio-3spec|sum|potu|||pos|pot|act=|nimp=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
possum-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	possum	possim		poteram	possem	poterō
II. sing.	potes	possīs	—	poterās	possēs	poteris	—
III. sing.	potest	possit		poterat	posset	poterit	—
I. plur.	possumus	possīmus		poterāmus	possēmus	poterimus
II. plur.	potestis	possītis	—	poterātis	possētis	poteritis	—
III. plur.	possunt	possint		poterant	possent	poterunt	—

Thema	Vox activa
potu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	potuī	potuerim	potueram	potuissem	potuerō
II. sing.	potuistī	potueris	potuerās	potuissēs	potueris
III. sing.	potuit	potuerit	potuerat	potuisset	potuerit
I. plur.	potuimus	potuerimus	potuerāmus	potuissēmus	potuerimus
II. plur.	potuistis	potueritis	potuerātis	potuissētis	potueritis
III. plur.	potuērunt	potuerint	potuerant	potuissent	potuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	posse	potuisse	—	potēns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

praesum (praeesse)

{{la-coniugatio-3spec|sum|praefu||praefut|prae|prae|praes|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
praesum-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	praesum	praesim		praeeram	praeessem	praeerō
II. sing.	praees	praesīs	praees!	praeerās	praeessēs	praeeris	praeestō!
III. sing.	praeest	praesit		praeerat	praeesset	praeerit	praeestō!
I. plur.	praesumus	praesīmus		praeerāmus	praeessēmus	praeerimus
II. plur.	praeestis	praesītis	praeeste!	praeerātis	praeessētis	praeeritis	praeestōte!
III. plur.	praesunt	praesint		praeerant	praeessent	praeerunt	praesuntō!

Thema	Vox activa
praefu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	praefuī	praefuerim	praefueram	praefuissem	praefuerō
II. sing.	praefuistī	praefueris	praefuerās	praefuissēs	praefueris
III. sing.	praefuit	praefuerit	praefuerat	praefuisset	praefuerit
I. plur.	praefuimus	praefuerimus	praefuerāmus	praefuissēmus	praefuerimus
II. plur.	praefuistis	praefueritis	praefuerātis	praefuissētis	praefueritis
III. plur.	praefuērunt	praefuerint	praefuerant	praefuissent	praefuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	praeesse	praefuisse	praefutūrum, -am, -um esse	praesēns		praefutūrus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

prōsum (prōdesse)

{{la-coniugatio-3spec|sum|prōfu||prōfut|prō|prōd|act=|nens=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
prōsum-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	prōsum	prōsim		prōderam	prōdessem	prōderō
II. sing.	prōdes	prōsīs	prōdes!	prōderās	prōdessēs	prōderis	prōdestō!
III. sing.	prōdest	prōsit		prōderat	prōdesset	prōderit	prōdestō!
I. plur.	prōsumus	prōsīmus		prōderāmus	prōdessēmus	prōderimus
II. plur.	prōdestis	prōsītis	prōdeste!	prōderātis	prōdessētis	prōderitis	prōdestōte!
III. plur.	prōsunt	prōsint		prōderant	prōdessent	prōderunt	prōsuntō!

Thema	Vox activa
prōfu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	prōfuī	prōfuerim	prōfueram	prōfuissem	prōfuerō
II. sing.	prōfuistī	prōfueris	prōfuerās	prōfuissēs	prōfueris
III. sing.	prōfuit	prōfuerit	prōfuerat	prōfuisset	prōfuerit
I. plur.	prōfuimus	prōfuerimus	prōfuerāmus	prōfuissēmus	prōfuerimus
II. plur.	prōfuistis	prōfueritis	prōfuerātis	prōfuissētis	prōfueritis
III. plur.	prōfuērunt	prōfuerint	prōfuerant	prōfuissent	prōfuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	prōdesse	prōfuisse	prōfutūrum, -am, -um esse	—		prōfutūrus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

volō (velle)

{{la-coniugatio-3spec|vol|volu|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
vol-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	volō	velim		volēbam	vellem	volam
II. sing.	vīs	velīs	—	volēbās	vellēs	volēs	—
III. sing.	vult	velit		volēbat	vellet	volet	—
I. plur.	volumus	velīmus		volēbāmus	vellēmus	volēmus
II. plur.	vultis	velītis	—	volēbātis	vellētis	volētis	—
III. plur.	volunt	velint		volēbant	vellent	volent	—

Thema	Vox activa
volu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	voluī	voluerim	volueram	voluissem	voluerō
II. sing.	voluistī	volueris	voluerās	voluissēs	volueris
III. sing.	voluit	voluerit	voluerat	voluisset	voluerit
I. plur.	voluimus	voluerimus	voluerāmus	voluissēmus	voluerimus
II. plur.	voluistis	volueritis	voluerātis	voluissētis	volueritis
III. plur.	voluērunt	voluerint	voluerant	voluissent	voluerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	velle	voluisse	—	volēns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

nōlō (nōlle)

{{la-coniugatio-3spec|nōl|nōlu|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
nōl-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	nōlō	nōlim		nōlēbam	nōllem	nōlam
II. sing.	nōn vīs	nōlīs	nōlī!	nōlēbās	nōllēs	nōlēs	nōlitō!
III. sing.	nōn vult	nōlit		nōlēbat	nōllet	nōlet	nōlitō!
I. plur.	nōlumus	nōlīmus		nōlēbāmus	nōllēmus	nōlēmus
II. plur.	nōn vultis	nōlītis	nōlīte!	nōlēbātis	nōllētis	nōlētis	nōlitōte!
III. plur.	nōlunt	nōlint		nōlēbant	nōllent	nōlent	nōluntō!

Thema	Vox activa
nōlu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	nōluī	nōluerim	nōlueram	nōluissem	nōluerō
II. sing.	nōluistī	nōlueris	nōluerās	nōluissēs	nōlueris
III. sing.	nōluit	nōluerit	nōluerat	nōluisset	nōluerit
I. plur.	nōluimus	nōluerimus	nōluerāmus	nōluissēmus	nōluerimus
II. plur.	nōluistis	nōlueritis	nōluerātis	nōluissētis	nōlueritis
III. plur.	nōluērunt	nōluerint	nōluerant	nōluissent	nōluerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	nōlle	nōluisse	—	nōlēns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

mālō (mālle)

{{la-coniugatio-3spec|māl|mālu|act=}}

Verbum finitum

Thema	Vox activa
māl-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	mālō	mālim		mālēbam	māllem	mālam
II. sing.	māvīs	mālīs	—	mālēbās	māllēs	mālēs	—
III. sing.	māvult	mālit		mālēbat	māllet	mālet	—
I. plur.	mālumus	mālīmus		mālēbāmus	māllēmus	mālēmus
II. plur.	māvultis	mālītis	—	mālēbātis	māllētis	mālētis	—
III. plur.	mālunt	mālint		mālēbant	māllent	mālent	—

Thema	Vox activa
mālu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	māluī	māluerim	mālueram	māluissem	māluerō
II. sing.	māluistī	mālueris	māluerās	māluissēs	mālueris
III. sing.	māluit	māluerit	māluerat	māluisset	māluerit
I. plur.	māluimus	māluerimus	māluerāmus	māluissēmus	māluerimus
II. plur.	māluistis	mālueritis	māluerātis	māluissētis	mālueritis
III. plur.	māluērunt	māluerint	māluerant	māluissent	māluerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	mālle	māluisse	—	mālēns		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
—		—			—	—

edō (edere)

{{la-coniugatio-3spec|ed|ēd|ēs|ImpfConAct2=ēss}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ed-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	edō	edam edim		edēbam	ederem ēssem	edam
II. sing.	edis ēs	edās edīs	ede! ēs!	edēbās	ederēs ēssēs	edēs	editō! ēstō!
III. sing.	edit ēst	edat edit		edēbat	ederet ēsset	edet	editō! ēstō!
I. plur.	edimus	edāmus edīmus		edēbāmus	ederēmus ēssēmus	edēmus
II. plur.	editis ēstis	edātis edītis	edite! ēste!	edēbātis	ederētis ēssētis	edētis	editōte! ēstōte!
III. plur.	edunt	edant edint		edēbant	ederent ēssent	edent	eduntō!
Thema	Vox passiva
ed-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	edor	edar		edēbar	ederer	edar
II. sing.	ederis	edāris	edere!	edēbāris	ederēris	edēris	editor!
III. sing.	editur ēstur	edātur		edēbātur	ederētur	edētur	editor!
I. plur.	edimur	edāmur		edēbāmur	ederēmur	edēmur
II. plur.	ediminī	edāminī	ediminī!	edēbāminī	ederēminī	edēminī	—
III. plur.	eduntur	edantur		edēbantur	ederentur	edentur	eduntor!

Thema	Vox activa
ēd-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	ēdī	ēderim	ēderam	ēdissem	ēderō
II. sing.	ēdistī	ēderis	ēderās	ēdissēs	ēderis
III. sing.	ēdit	ēderit	ēderat	ēdisset	ēderit
I. plur.	ēdimus	ēderimus	ēderāmus	ēdissēmus	ēderimus
II. plur.	ēdistis	ēderitis	ēderātis	ēdissētis	ēderitis
III. plur.	ēdērunt	ēderint	ēderant	ēdissent	ēderint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	edere ēsse	ēdisse	ēsūrum, -am, -um esse	edēns		ēsūrus, -a, -um­
Vox passiva	edī	ēsum, -am, -um esse	ēsum īrī		ēsus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
edendī		edendus, -a, -um			ēsum	ēsū

ferō (ferre)

{{la-coniugatio-3spec|fer|tul|lāt}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
fer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	ferō	feram		ferēbam	ferrem	feram
II. sing.	fers	ferās	fer!	ferēbās	ferrēs	ferēs	fertō!
III. sing.	fert	ferat		ferēbat	ferret	feret	fertō!
I. plur.	ferimus	ferāmus		ferēbāmus	ferrēmus	ferēmus
II. plur.	fertis	ferātis	ferte!	ferēbātis	ferrētis	ferētis	fertōte!
III. plur.	ferunt	ferant		ferēbant	ferrent	ferent	feruntō!
Thema	Vox passiva
fer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	feror	ferar		ferēbar	ferrer	ferar
II. sing.	ferris	ferāris	—	ferēbāris	ferrēris	ferēris	—
III. sing.	fertur	ferātur		ferēbātur	ferrētur	ferētur	—
I. plur.	ferimur	ferāmur		ferēbāmur	ferrēmur	ferēmur
II. plur.	feriminī	ferāminī	—	ferēbāminī	ferrēminī	ferēminī	—
III. plur.	feruntur	ferantur		ferēbantur	ferrentur	ferentur	—

Thema	Vox activa
tul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	tulī	tulerim	tuleram	tulissem	tulerō
II. sing.	tulistī	tuleris	tulerās	tulissēs	tuleris
III. sing.	tulit	tulerit	tulerat	tulisset	tulerit
I. plur.	tulimus	tulerimus	tulerāmus	tulissēmus	tulerimus
II. plur.	tulistis	tuleritis	tulerātis	tulissētis	tuleritis
III. plur.	tulērunt	tulerint	tulerant	tulissent	tulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	ferre	tulisse	lātūrum, -am, -um esse	ferēns		lātūrus, -a, -um­
Vox passiva	ferrī	lātum, -am, -um esse	lātum īrī		lātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
ferendī		ferendus, -a, -um			lātum	lātū

trānsferō (trānsferre)

{{la-coniugatio-3spec|fer|tul|lāt||trāns}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
trānsfer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	trānsferō	trānsferam		trānsferēbam	trānsferrem	trānsferam
II. sing.	trānsfers	trānsferās	trānsfer!	trānsferēbās	trānsferrēs	trānsferēs	trānsfertō!
III. sing.	trānsfert	trānsferat		trānsferēbat	trānsferret	trānsferet	trānsfertō!
I. plur.	trānsferimus	trānsferāmus		trānsferēbāmus	trānsferrēmus	trānsferēmus
II. plur.	trānsfertis	trānsferātis	trānsferte!	trānsferēbātis	trānsferrētis	trānsferētis	trānsfertōte!
III. plur.	trānsferunt	trānsferant		trānsferēbant	trānsferrent	trānsferent	trānsferuntō!
Thema	Vox passiva
trānsfer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	trānsferor	trānsferar		trānsferēbar	trānsferrer	trānsferar
II. sing.	trānsferris	trānsferāris	—	trānsferēbāris	trānsferrēris	trānsferēris	—
III. sing.	trānsfertur	trānsferātur		trānsferēbātur	trānsferrētur	trānsferētur	—
I. plur.	trānsferimur	trānsferāmur		trānsferēbāmur	trānsferrēmur	trānsferēmur
II. plur.	trānsferiminī	trānsferāminī	—	trānsferēbāminī	trānsferrēminī	trānsferēminī	—
III. plur.	trānsferuntur	trānsferantur		trānsferēbantur	trānsferrentur	trānsferentur	—

Thema	Vox activa
trānstul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	trānstulī	trānstulerim	trānstuleram	trānstulissem	trānstulerō
II. sing.	trānstulistī	trānstuleris	trānstulerās	trānstulissēs	trānstuleris
III. sing.	trānstulit	trānstulerit	trānstulerat	trānstulisset	trānstulerit
I. plur.	trānstulimus	trānstulerimus	trānstulerāmus	trānstulissēmus	trānstulerimus
II. plur.	trānstulistis	trānstuleritis	trānstulerātis	trānstulissētis	trānstuleritis
III. plur.	trānstulērunt	trānstulerint	trānstulerant	trānstulissent	trānstulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	trānsferre	trānstulisse	trānslātūrum, -am, -um esse	trānsferēns		trānslātūrus, -a, -um­
Vox passiva	trānsferrī	trānslātum, -am, -um esse	trānslātum īrī		trānslātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
trānsferendī		trānsferendus, -a, -um			trānslātum	trānslātū

offerō (offerre)

{{la-coniugatio-3spec|fer|tul|lāt||of|ob}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
offer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	offerō	offeram		offerēbam	offerrem	offeram
II. sing.	offers	offerās	offer!	offerēbās	offerrēs	offerēs	offertō!
III. sing.	offert	offerat		offerēbat	offerret	offeret	offertō!
I. plur.	offerimus	offerāmus		offerēbāmus	offerrēmus	offerēmus
II. plur.	offertis	offerātis	offerte!	offerēbātis	offerrētis	offerētis	offertōte!
III. plur.	offerunt	offerant		offerēbant	offerrent	offerent	offeruntō!
Thema	Vox passiva
offer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	offeror	offerar		offerēbar	offerrer	offerar
II. sing.	offerris	offerāris	—	offerēbāris	offerrēris	offerēris	—
III. sing.	offertur	offerātur		offerēbātur	offerrētur	offerētur	—
I. plur.	offerimur	offerāmur		offerēbāmur	offerrēmur	offerēmur
II. plur.	offeriminī	offerāminī	—	offerēbāminī	offerrēminī	offerēminī	—
III. plur.	offeruntur	offerantur		offerēbantur	offerrentur	offerentur	—

Thema	Vox activa
obtul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	obtulī	obtulerim	obtuleram	obtulissem	obtulerō
II. sing.	obtulistī	obtuleris	obtulerās	obtulissēs	obtuleris
III. sing.	obtulit	obtulerit	obtulerat	obtulisset	obtulerit
I. plur.	obtulimus	obtulerimus	obtulerāmus	obtulissēmus	obtulerimus
II. plur.	obtulistis	obtuleritis	obtulerātis	obtulissētis	obtuleritis
III. plur.	obtulērunt	obtulerint	obtulerant	obtulissent	obtulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	offerre	obtulisse	oblātūrum, -am, -um esse	offerēns		oblātūrus, -a, -um­
Vox passiva	offerrī	oblātum, -am, -um esse	oblātum īrī		oblātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
offerendī		offerendus, -a, -um			oblātum	oblātū

auferō (auferre)

{{la-coniugatio-3spec|fer|tul|lāt||au|at|al}}

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
aufer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	auferō	auferam		auferēbam	auferrem	auferam
II. sing.	aufers	auferās	aufer!	auferēbās	auferrēs	auferēs	aufertō!
III. sing.	aufert	auferat		auferēbat	auferret	auferet	aufertō!
I. plur.	auferimus	auferāmus		auferēbāmus	auferrēmus	auferēmus
II. plur.	aufertis	auferātis	auferte!	auferēbātis	auferrētis	auferētis	aufertōte!
III. plur.	auferunt	auferant		auferēbant	auferrent	auferent	auferuntō!
Thema	Vox passiva
aufer-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	auferor	auferar		auferēbar	auferrer	auferar
II. sing.	auferris	auferāris	—	auferēbāris	auferrēris	auferēris	—
III. sing.	aufertur	auferātur		auferēbātur	auferrētur	auferētur	—
I. plur.	auferimur	auferāmur		auferēbāmur	auferrēmur	auferēmur
II. plur.	auferiminī	auferāminī	—	auferēbāminī	auferrēminī	auferēminī	—
III. plur.	auferuntur	auferantur		auferēbantur	auferrentur	auferentur	—

Thema	Vox activa
attul-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	attulī	attulerim	attuleram	attulissem	attulerō
II. sing.	attulistī	attuleris	attulerās	attulissēs	attuleris
III. sing.	attulit	attulerit	attulerat	attulisset	attulerit
I. plur.	attulimus	attulerimus	attulerāmus	attulissēmus	attulerimus
II. plur.	attulistis	attuleritis	attulerātis	attulissētis	attuleritis
III. plur.	attulērunt	attulerint	attulerant	attulissent	attulerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	auferre	attulisse	allātūrum, -am, -um esse	auferēns		allātūrus, -a, -um­
Vox passiva	auferrī	allātum, -am, -um esse	allātum īrī		allātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
auferendī		auferendus, -a, -um			allātum	allātū