fuerit

Discretiva

fuerit dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fuerit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	sum
fuerit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	sum

API: /ˈfuerit/

Syllabificatio phonetica: fu·e·rit — morphologica: fu-erit

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Quod non fore dicto audientes neque signa laturi dicantur, nihil se ea re commoveri: scire enim, quibuscumque exercitus dicto audiens non fuerit, aut male re gesta fortunam defuisse aut aliquo facinore comperto avaritiam esse convictam. Gaius Iulius Caesar, De bello Gallico, Liber I,40

saec. XVI.

Quaerunt humanarum artium studiosi: quis fuerit celeber et ore omnium dictus 'canon Polycleti'? Coelius Calcagninus, cf. "Ciceronian Controversies", ed. Joann Dellaneva, Cambridge, London 2007, p. 176.
Si ego dialecticam Vivicam, Tu Forticam, ille Laxeam, alius Dullardiam profitemur, certe ut nobis collibitum fuerit, vocabula significabunt, sin vero latinam dialecticam policemur omnes, ex instituto moreque latinorum significabunt voces, non ex nostro, indignumque et stultum est in dialectica latina nominibus uti Geticis, aut Sarmaticis, ac ne iis quidem, sed verbis nullarum gentium a nobis exominiatis; nam ex istis ipse pervellem audire, si dialecticam vel hispane vel gallice essent tradituri, quod tam fieri potest, quam latine, aut graece. Juan Luis Vives, Gegen die Pseudodialektiker, Lateinisch-Deutsch. Meiner-Verlag Hamburg 2018. p. 32, 34.