Jump to content

ars

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
arsAPI: /ars/(classice)
Syllabificatio phonetica: ars — morphologica: ars

Notatio

[+/-]
Graeca Antiqua: ἄρτιζειν (ártizein)[1]

Nomen substantivum

[+/-]

ars, artis fem.

  1. Industria, solertia, atque adeo dexteritas in re aliqua agenda et perficienda, usu quotidiane acquisita.[2]

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. ars artēs I
gen. artis artium II
dat. artī artibus III
acc. artem artēs IV
abl. arte artibus VI
voc. ars artēs V

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Collocationes

Translationes

[+/-]
Industria, solertia, atque adeo dexteritas in re aliqua agenda et perficienda, usu quotidiane acquisitadilatare ▼
Industria, solertia, atque adeo dexteritas in re aliqua agenda et perficienda, usu quotidiane acquisitacollabi ▲

Discretiva

ars dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ars
perfectum
participium arde
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ars/
Syllabificatio phonetica: ars — morphologica: ar[d]-s

Fontes

  1. 1.0 1.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — ars, tis, f.) (tom. 1, p. 590)
  2. 2.0 2.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 328 — “ARS, artis, f.”