vita

E Victionario
Solum vita Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Vita.

Latine[+/-]

vīta[+/-]

Appellatio[+/-]

vītaAPI: /ˈwiːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: vi·ta — morphologica: vit-a

Nomen substantivum[+/-]

vīt|a, -ae fem.

  1. Status inter nativitatem et mortem.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. vīta vītae I
gen. vītae vītārum II
dat. vītae vītīs III
acc. vītam vītās IV
abl. vītā vītīs VI
voc. vīta vītae V

Dictiones collatae[+/-]

Composita

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Status inter nativitatem et mortemdilatare ▼
Status inter nativitatem et mortemcollabi ▲

Discretiva

vita dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

vīta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
vīta casus vocativus singularis substantivi vīta
Appellatio[+/-]
vītaAPI: /ˈwiːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·ta — morphologica: vit-a

vītā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
vītā casus ablativus singularis substantivi vīta
Appellatio[+/-]
vītāAPI: /ˈwiːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vī·tā — morphologica: agri-col-a

Loci[+/-]

Gaius Valerius Catullus -87…-54M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius ca. -30/-22 Phaedrus
-10…+60
Apuleius ca. 125-170
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Iocundum, mea vita, mihi proponis amorem
hunc nostrum inter nos perpetuumque fore. -
di magni, facite, ut vere promittere possit,
atque id sincere dicat et ex animo,
ut liceat nobis tota perducere vita
aeternum hoc sanctae foedus amicitiae. —Carmina Catulli [1][2]

class. (45 a.C.n.)

  • Nam cum tribus rebus animantium vita teneatur, cibo potione spiritu, ad haec omnia percipienda os est aptissimum quod adiunctis naribus spiritu augetur, dentibus autem in ore constructis mandatur atque ab is extenuatur et mollitur cibus. —De natura deorum Ciceronis [3][2]

class.

  • Etiamque inveniuntur aquae genera mortifera, quae per maleficum sucum terrae percurrentia recipiunt in se vim venenatam, uti fuisse dicitur Terracinae fons, qui vocabatur Neptunius, ex quo qui biberant inprudentes, vita privabantur; quapropter antiqui eum obstruxisse dicuntur. —De architectura Vitruvii [4][2]

saec. I. (ca. 40 p.C.n.)

  • Paucis diebus interpositis provolat,
Pecus trucidat, ipsos pastores necat,
Et cuncta vastans saevit irato impetu.
Tum sibi timentes, qui ferae pepercerant,
Damnum haud recusant, tantum pro vita rogant.
At illa: «Memini qui me saxo petierit,
Qui panem dederit: vos timere absistite;
Illis revertor hostis, qui me laeserunt». —Fabulae Phaedri [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Confestim itaque constrictis sarcinis illis, quas nobis servaverant fideles mortui, Plataeae terminos concito gradu deserentes istud apud nostros animos identidem reputabamus merito nullam fidem in vita nostra repperiri, quod ad manis iam et mortuos odio perfidiae nostrae demigrarit. —Metamorphoseon libri XI Apulei [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 109. ad Lesbiam, versus 5 — vita (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: vita.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 133 [134] — vita
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber octavus, 3. [15] — vita
  5. 5.0 5.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, II. Panthera et pastores. Versus 16 — vita
  6. 6.0 6.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum XXI. Versus 6 — vita