Discretiva
|
vitarum dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| vītārum
|
casus genitivus pluralis
|
substantivi vīta
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: vī·tā·rum — morphologica: vit-arum
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. —De finibus Ciceronis [1][2]
Fontes
