edendus

E Victionario

Latine[+/-]

edendus[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eˈdendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: e·den·dus — morphologica: ed-end-us

Notatio[+/-]

Latine: edō (edere)

Gerundivum[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
edendus
passiva gerundivum­ nominativo edō (edere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. edendus edenda edendum nom. edendī edendae edenda
gen. edendī edendae edendī gen. edendōrum edendārum edendōrum
dat. edendō edendae edendō dat. edendīs edendīs edendīs
acc. edendum edendam edendum acc. edendōs edendās edenda
abl. edendō edendā edendō abl. edendīs edendīs edendīs
voc. edende edenda edendum voc. edendī edendae edenda

ēdendus[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eˈdendus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·den·dus — morphologica: e-d-end-us

Notatio[+/-]

Latine: ēdō (ēdere)

Gerundivum[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ēdendus
passiva gerundivum­ nominativo ēdō (ēdere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ēdendus ēdenda ēdendum nom. ēdendī ēdendae ēdenda
gen. ēdendī ēdendae ēdendī gen. ēdendōrum ēdendārum ēdendōrum
dat. ēdendō ēdendae ēdendō dat. ēdendīs ēdendīs ēdendīs
acc. ēdendum ēdendam ēdendum acc. ēdendōs ēdendās ēdenda
abl. ēdendō ēdendā ēdendō abl. ēdendīs ēdendīs ēdendīs
voc. ēdende ēdenda ēdendum voc. ēdendī ēdendae ēdenda