editis
Discretiva
|
editis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]editis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| editis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈeditis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·di·tis — morphologica: ed-itis
Formae aliae
[+/-]edītis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| edītis | secunda pluralis | praesens | activa | coniunctivus | edō (edere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /eˈdiːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: e·dī·tis — morphologica: ed-itis
Formae aliae
[+/-]ēditis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| ēditis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | ēdō (ēdere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈeːditis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·di·tis — morphologica: e-d-itis
ēditīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēditīs | casus dativus pluralis | participii ēditus |
| ēditīs | casus ablativus pluralis | participii ēditus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈeːditiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·di·tīs — morphologica: e-dit-is