latus

E Victionario

Latine[+/-]

latus[+/-]

Appellatio1[+/-]

API: /ˈlatus/(classice)
Syllabificatio phonetica: la·tus — morphologica: lat-us

Nomen substantivum[+/-]

lăt|us, -ĕris neut.

  1. Pars corporis quae nec a fronte nec a tergo sit; margo.

Declinatio[+/-]

n. sing. plur.
nom. latus latera I
gen. lateris laterum II
dat. laterī lateribus III
acc. latus latera IV
abl. latere lateribus VI
voc. latus latera V

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

lātus[+/-]

Appellatio2[+/-]

API: /ˈlaːtus/(classice)
API: /ˈlatus/(ecclesiastice)
Syllabificatio phonetica: lā·tus — morphologica: lat-us

Notatio[+/-]

Latine: ferō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
lātus
perfectum passiva participium­ nominativo ferō

Declinatio[+/-]

singularis pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. lātus lāta lātum nom. lātī lātae lāta
gen. lātī lātae lātī gen. lātōrum lātārum lātōrum
dat. lātō lātae lātō dat. lātīs lātīs lātīs
acc. lātum lātam lātum acc. lātōs lātās lāta
abl. lātō lātā lātō abl. lātīs lātīs lātīs
voc. lāte lāta lātum voc. lātī lātae lāta

Translationes[+/-]

Nomen adiectivum[+/-]

lāt|us, -a, -um

  1. Cui spatium magnum est inter latera.

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. lātus lāta lātum nom. lātī lātae lāta
gen. lātī lātae lātī gen. lātōrum lātārum lātōrum
dat. lātō lātae lātō dat. lātīs lātīs lātīs
acc. lātum lātam lātum acc. lātōs lātās lāta
abl. lātō lātā lātō abl. lātīs lātīs lātīs
voc. lāte lāta lātum voc. lātī lātae lāta
latus comparativusdilatare ▼
latus comparativuscollabi ▲

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]