prosit

E Victionario
Solum prosit Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Prosit.

Discretiva

prosit dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
prōsit tertia singularis praesens activa coniunctivus prōsum (prōdesse)

Appellatio[+/-]

API: /ˈproːsit/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·sit — morphologica: pro-sit

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • Etruria nulla magis vite gaudet. et hactenus potissima nobilitas datur peculiaribus atque vernaculis Italiae; ceterae advenere. e Chio Thasove Graecula non inferior Aminneis bonitate, praetenera acino et uva tam parva, ut nisi pinguissimo solo colere non prosit. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus decimus, cap. 4, [25] — prosit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: prosit.