Jump to content

profuturus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /proːfuˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·fu·tū·rus — morphologica: pro-futur-us

Notatio

[+/-]
← Latineprōsum (prōdesse)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
prōfutūrus
futurum activa participium­ nominativo prōsum (prōdesse)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. prōfutūrus prōfutūra prōfutūrum nom. prōfutūrī prōfutūrae prōfutūra
gen. prōfutūrī prōfutūrae prōfutūrī gen. prōfutūrōrum prōfutūrārum prōfutūrōrum
dat. prōfutūrō prōfutūrae prōfutūrō dat. prōfutūrīs prōfutūrīs prōfutūrīs
acc. prōfutūrum prōfutūram prōfutūrum acc. prōfutūrōs prōfutūrās prōfutūra
abl. prōfutūrō prōfutūrā prōfutūrō abl. prōfutūrīs prōfutūrīs prōfutūrīs
voc. prōfutūre prōfutūra prōfutūrum voc. prōfutūrī prōfutūrae prōfutūra

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • Milio sistitur alvus, discutiuntur tormina, in quem usum torretur ante. nervorum doloribus et aliis fervens in sacco inponitur, neque aliud utilius, quoniam levissimum mollissimumque est et caloris capacissimum. itaque talis usus eius est ad omnia, quibus calor profuturus est. farina eius cum pice liquida serpentium et multipedae plagis inponitur. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXII, cap. 62, [130] — profuturus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: profuturus.