profutura
Discretiva
|
profutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]prōfutūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| prōfutūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
| prōfutūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
| prōfutūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
| prōfutūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
| prōfutūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /proːfuˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·fu·tū·ra — morphologica: pro-futur-a
prōfutūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| prōfutūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /proːfuˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·fu·tū·rā — morphologica: pro-futur-a