profuisse

Discretiva

profuisse dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
prōfuisse	—	perfectum	activa	infinitivus	prōsum (prōdesse)

API: /proːfuˈisse/

Syllabificatio phonetica: prō·fu·is·se — morphologica: pro-fu-isse

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Ego sic restitutum esse neminem memini. Meges se quoque multa temptasse, neque umquam profuisse, quia semper iterum oculo palpebra inhaeserit, memoriae prodidit. —De Medicina Celsi ^[1]^[2]

saec. I.

sustulit totum id Asclepiades coarguitque – nam etiam in febribus databant –, profuisse tamen fatetur contra serpentes, quas sepas vocant, et contra meconium ac viscum, et anginis calidum gargarizatum et auribus, oris gutturisque desideriis. quae nunc omnia oxyalme contingunt, id est sale et aceto recente, efficacius. —Naturalis historia Plinii ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, VII. [6c] — profuisse
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: profuisse.
↑ ^3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIII, cap. 29, [61] — profuisse