finitus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /fiːˈniːtus/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·tus — morphologica: finit-us

Notatio[+/-]

← Latinefīniō (fīnīre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
fīnītus
perfectum passiva participium­ nominativo fīniō (fīnīre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. fīnītus fīnīta fīnītum nom. fīnītī fīnītae fīnīta
gen. fīnītī fīnītae fīnītī gen. fīnītōrum fīnītārum fīnītōrum
dat. fīnītō fīnītae fīnītō dat. fīnītīs fīnītīs fīnītīs
acc. fīnītum fīnītam fīnītum acc. fīnītōs fīnītās fīnīta
abl. fīnītō fīnītā fīnītō abl. fīnītīs fīnītīs fīnītīs
voc. fīnīte fīnīta fīnītum voc. fīnītī fīnītae fīnīta

Translationes[+/-]

Participiumdilatare ▼
Participiumcollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Quid vero hominum ratio non in caelum usque penetravit? Soli enim ex animantibus nos astrorum ortus, obitus cursusque cognovimus, ab hominum genere finitus est dies, mensis, annus, defectiones solis et lunae cognitae praedictaeque in omne posterum tempus, quae, quantae, quando futurae sint. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

  • In quibus autem locis pulvis non nascitur, his rationibus erit faciendum, uti arcae duplices relatis tabulis et catenis conligatae in eo loco, qui finitus erit, constituantur, et inter destinas creta in aeronibus ex ulva palustri factis calcetur. Cum ita bene calcatum et quam densissime fuerit, tunc cocleis, rotis, tympanis conlocatis locus, qui ea saeptione finitus fuerit, exinaniatur sicceturque, et ibi inter saeptiones fundamenta fodiantur. —De architectura Vitruvii [3][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Insequentibus deinde diebus per eos cibos, quos proposui, vitatis omnibus, quae cavenda dixi, nutriendus. Si per haec morbus finitus non fuerit, confugiendum erit ad album veratrum, ac ter quoque aut quater eo utendum non ita multis interpositis diebus, sic tamen ne iterum umquam sumat, nisi conciderit. Mediis autem diebus vires eius erunt nutriendae, quibusdam praeter ea, quae supra scripta sunt, adiectis. —De Medicina Celsi [4]

saec. I.

  • Liber, amicorum dulcissima cura tuorum,
Liber, in aeterna vivere digne rosa,
Si sapis, Assyrio semper tibi crinis amomo
Splendeat et cingant florea serta caput;
Candida nigrescant vetulo crystalla Falerno
Et caleat blando mollis amore torus.
Qui sic vel medio finitus vixit in aevo,
Longior huic facta est, quam data vita fuit. —Epigrammata M. Valerii Martialis [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. LXI. [153] — finitus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: finitus.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber quintus, 12. [4] — finitus
  4. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XXIII. De comitiali morbo. [5] — gerere
  5. 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber octavus. LXXVII, versus 7 — finitus