Jump to content

finiti

E Victionario

Discretiva

finiti dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

fīnītī

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
fīnītī casus genitivus singularis · genus masculinum participii fīnītus
fīnītī casus genitivus singularis · genus neutrum participii fīnītus
fīnītī casus nominativus pluralis · genus masculinum participii fīnītus
fīnītī casus vocativus pluralis · genus masculinum participii fīnītus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /fiːˈniːtiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·tī — morphologica: finit-i

finiti

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
finiti forma pluralis adiectivi finito
finiti forma pluralis participii finito
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /fiˈni.ti/
Syllabificatio phonetica: fi·ni·ti — morphologica: finit-i

Loci

[+/-]
Marcus Terentius Varro
-116…-27
Titus Livius
-58…+17
P. Ovidius Naso
-42…+18
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Qui errant, quod Lucilius non debuit dubitare, quod utrumque: nam in aere usque ab asse ad centussis numerus aes adsignificat, et eius numero finiti casus omnes ab dupondio sunt, quod dicitur a multis duobus modis hic dupondius et hoc dupondium, ut hoc gladium et hic gladius; ab tressibus virilia multitudinis hi tresses et “his tressibus confido”, singulare “hoc tressis habeo” et “hoc tressis confido”, sic deinceps ad centussis. Deinde numerus aes non significat. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.

  • in consilio quamquam iusta ira omnes ad delendam stimulabat Carthaginem, tamen cum et quanta res esset et quam longi temporis obsidio tam munitae et tam validae urbis reputarent, et ipsum Scipionem exspectatio successoris venturi ad paratum victoriae fructum, alterius labore ac periculo finiti belli famam, sollicitaret, ad pacem omnium animi versi sunt. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.  (2 p.C.n.)

  • nec veniat servus, nec flens ancillula fictum
suppliciter dominae nomine dicat 'ave!'
nec si scire voles, quid agat, tamen, illa, rogabis;
perfer! erit lucro lingua retenta tuo.
tu quoque, qui causam finiti reddis amoris,
deque tua domina multa querenda refers,
parce queri; melius sic ulciscere tacendo,
ut desideriis effluat illa tuis. —Remedia amoris Ovidii Nasonis [4][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Inde tenuius intestinum est, in sinus vehementer inplicitum: orbes vero eius per membranulas singuli cum interioribus conectuntur; qui in dexteriorem partem conversi et e regione dexterioris coxae finiti, superiores tamen partes magis complent.

Deinde id intestinum cum crassiore altero transverso committitur; quod a dextra parte incipiens, in sinisteriorem pervium et longum est, in dexteriorem non est, ideoque caecum nominatur. —De Medicina Celsi [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • habes ante pedes tuos ecce vergilias. incertis hae diebus proveniunt durantque, sed esse sideris huiusce partum eas certum est. proinde quisquis aestivos fructus ante illas severit, ipse frustrabitur sese. hoc intervallo et apicula procedens fabam florere indicat, fabaque florescens eam evocat. dabitur et aliud finiti frigoris indicium: cum germinare videris morum, iniuriam postea frigoris timere nolito. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, XLIX. p. 81 — finiti
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: finiti.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXX, caput 36, [11] — finiti
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Remedia amoris. (Bibliotheca Augustana): versus 643 — finiti
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, I. De humani corporis interioribus sedibus. [8] — finiti
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 67, [253] — finiti